Geçmişten bir hatırlatma:
28 Şubat döneminde darbeci generallerin “sözcüsü,” “gözcüsü” ve “dedikoducusu” olarak vazife yapan kartel gazetelerinden birisi şöyle manşet atmıştı.
“Topyekün Savaş” demiş ve millete korku salmıştı. O puslu havada bilmem kaç banka hortumlanmış ve kendileri de ödemeleri gereken kredileri ödememişlerdi.
Önceki günden bir hatırlama:
Fatih Camii ve Merkez Efendi mezarlığındaki insan seli, gazete manşeti değil, topyekün milletin tâ kendisiydi. Devletiyle milletiyle savaş değil, barış isteyenler oradaydı.
Millet olmadan devlet olunmayacağını, milletin kurduğu devletin de millete zulüm edemeyeceğini görmek isteyenlere bundan daha açık haber olamazdı.
Yurtdışından ve yurtiçinden yüzbinlerce insanın Fatih Camii ve Merkez Efendi’ye akınında; ne bir menfaat ne bir ön yargı ve ne de peşin hükümlü bir düşünce vardı.
Uğurlama törenine katılanlar, Erbakan’ın siyasi söylemlerini benimsemeler de siyasi tarih içerisinde uğradığı haksızlıklara razı olmadıklarını göstermek için oradaydı.
¥
Erbakan hocamızın bir elinde dini değerler, diğer elinde milli değerler vardı. Yani cami ile okul arasında milli ve manevi bir denge kurmak için ömrünü feda etti ve yüzlerce insan yetiştirdi.
Şimdi o yetiştirdikleri talebeleri, hocalarından aldıkları milli ve manevi öğretiler çerçevesinde iktidardalar ve ülkeyi yönetiyorlar.
Ayrı siyasi çatıların altında olmasalar da bugün ülkeyi yöneten kadronun, hocalarına gösterdiği sadakat ve vefa takdire şayandı. Bütün dünyaya birlik ve beraberlik mesajı verildi.
Devletin tüm kurumları ve toplumun hemen her kesiminden uğurlamaya katılanların bu mesajını, vesayet rejimine sığınarak, kendilerine; makam, mevki, şan, şöhret ve imtiyaz isteyenlerin iyi okuması gerekir.
Bir hatırlatma daha:
Erbakan hocanın vedasına katılanların vefasını, rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu ve Özal’da da görmüştük. Her üç uğurlamaya katılanların ortak yönleri aynıydı.
Meseleye siyasi boyuttan bakmamaya özen göstermeli. Siyasi gözlükle bakacak olursak, hem Erbakan hocamıza hem de uğurlamaya katılanlara haksızlık edilmiş olunur.
Bu sebeple; Erbakan hocamızın uğurlanışı, onun siyasi söylemlerinden ziyade, insani yönüne, ülkemize ve milletimize yaptığı hizmetlere gösterilen bir vefadır.
¥
Rahmetli Yazıcıoğlu ve Özal’ın uğurlanışına gelenler, onların siyasi söylemlerini benimsedikleri için katılmış olsalardı, sağlıklarında Muhsin Bey’in de Özal’ın da hep iktidar olması gerekirdi.
Bizim milletimiz hakikaten çok büyük bir millettir. Zalimi asla sevmemiş, hep mazlumun yanında yer almıştır. İster uzak tarihe bakalım, ister yakın tarihe bu böyledir.
Erbakan hocamız başta olmak üzere rahmet-i rahmana kavuşan ve milletin şahitliğiyle; “iyi insandı” diyenleri hayırla yâd ederek sözü Akif’e bırakalım.
“Bir zamanlar biz de millet, hem nasıl milletmişiz
Gelmişiz, dünyaya milliyet nedir öğretmişiz!
Kapkaranlıkken bütün afakı insaniyyetin,
Nur olup fışkırmışız tâ sinesinden zulmetin”.