üzmez haberini duymayan, bilmeyen kalmadı gibi. Onun için meseleyi yeniden hatırlatmama lüzum yok. Haber ayrıca öyle usturuplu bir şekilde verildi ki, Hüseyin üzmez’in Vakit gazetesi yazarı olduğu millete öğretilmekle kalmadı adeta ezberlettirildi.
İsnat edilen iğrenç fiil, baştan beri “Vakit yazarı” başlığıyla ele alınıyor.
Bizim gazete tabii ki buna bozuluyor. Mahkemenin vardığı bir karar olmamasına rağmen, haberin ısrarla “Vakit gazetesi yazarı” diye bizim gazetenin ismiyle verilmesi ibretlik.
Haklı olarak, “Suç tam olarak ortaya çıktığında, zaten yazarımız olamaz, kendisiyle alâkamızı keseriz. Ama haber usturuplu bir şekilde Vakit gazetesi ismiyle beraber verilerek kurnazca gazetemiz suçlanıyor” deniliyor.
Haklılar da, Vakit’i suçlu görenlerde bizimkilerin göremedikleri, düşünemedikleri(!) bir nokta var:
Bazıları, haberlere bakıp üzmez’e atfedilen suç ile, kendi sınırlarına girildiğini düşünüyor ve ona bozuluyorlar. Oysa; fuhuş, nikâhsızlık, çamaşır değiştirir gibi eş değiştirme, lezbiyenlik, şimdi gay denilen i…lik gibi fiiller belli kesimlerin işi. Ama bazıları baktılar ki, inançlı kesim içinde gördükleri biri, -habere göre- kendi sıfatlarıyla sıfatlanmış, sanatlarıyla sanatlanmış görünüyor. Ama onlar sanatlarını kimseye kaptırmak istemiyorlar ki.
Bizimkilerin düşünemediği nokta bu işte. İyi de malumların şunu demeye hakları yok mu yani:
Fuhuş erbabı biziz. Fuhşun her türlüsünü biz yaparız. Bu saha bizim sahamız. Başkalarının bizim sahamızda işi ne! Biz onların yaptıklarını yapıyor muyuz! Bizim onların abdestiyle, namazıyla, orucuyla işimiz var mı! Zaten ezanlarından bile rahatsız oluyoruz… Onlar yollarına biz yolumuza…
Böyle düşünen, böyle konuşan böyle değerlendirmede bulunan kimselere kızılır mı hiç!..
Şimdi hatıra şöyle bir soru gelebilir:
Fuhuş erbabı fuhuş yapanlara niye kızsın ki! Kendilerine yeni yeni kimselerin katılmasına niye kızacaklar? Kızmazlar…
Ama iş öyle değil işte… Sayılarının artmasını onlar da isterler elbet. Hatta bütün Türkiye kendileri gibi olsun isterler. Fakat hepsinden önce şunu istiyor onlar: Fuhuşta hiç günah diye bir şey düşünülmemeli, günah kelimesi tamamen unutulmalı…
Biz anlatırken fuhuş diyoruz ama tabii onlar fuhuş demiyor aşk diyorlar. Nitekim zinakâr yaşamanın adı da birliktelik ya…
Yani ola ki günah münah diye bir şeyden bahsedilir; onu istemiyorlar işte.
Demek istediğim şu: Fuhuş erbabı, kendilerine yeni üyelerin katılmasından memnun olmaya olur da tek korkuları günahtan bahsedilmesi. Onlara günahtan bahsetmeyin de neden bahsederseniz edin…
Yani sizin anlayacağınız, fuhuş içinde yüzerken günah münah denilerek huzurlarının kaçmasından(!) korkuyorlar… Zaten “Günah düşüncesinden tamamen sıyrılmalı” diye bunu söze de döküyorlar.
Yalnız değerli okuyucular! Bir defa daha şu gerçeği görmüş olduk:
Fuhuş erbabı bile kendi yaptığını inançlı bildiği kimselere yakıştırmıyor; yakıştırmıyor ve suçluyor.
İnsanda zaten Allah korkusu olmalı da, onların bu halleri bile, inançlı insanlar için ibret alınacak ayrı bir husus…
YAKIN TARİHE IŞIK TUTAN İKİ GüZEL ESER
1) Sultan İkinci Abdülhamid Han Devri OSMANLI MEKTEPLERİ. Fotoğraf ve Planlar.
Kuşe kağıda büyük boy olarak basılmış olan 346 sahifelik bu ciltli eser, bir devrin eğitime verdiği ehemmiyetin resimli tarih albümü. Anadolu, Rumeli, Ortadoğu, Arabistan, Kuzey Afrika ve Adalar’da inşâ edilen mekteplerin fotoğrafları… çok da ucuz. Dörtte bir fiatına. Perakende 30 ytl.
2) Büyük Vatan Müdafaası çANAKKALE CEPHESİ. Hatıra ve Fotoğraflarla.
Bu da orta boy, ciltli, 300 sahife. İlk 80 sahifeden sonrası tarihî çanakkale Harbi fotoğrafları. Bu da dörtte bir fiatına. Perakende 10 ytl.
Her iki eseri çamlıca Basım Yayın basmış. Tel: 0212 512 41 01
çamlıca Basım Yayın, bilhassa tarih konusunda gün yüzüne çıkardığı eserlerle dikkat çekiyor. Kendilerinin daha nice eserlere imza atmalarını diliyorum.
Bu arada, iki ay önce yayına başlayan ve üçüncü sayısı çıkmak üzere olan aylık Ğurabâ dergisini de haber vermiş olayım. Ğurabâ’da mühim yazılarla karşılaşacaksınız. Tel: 0216 523 98 68.