Askerde acemilik eğitiminde ya böyle bağırırdık ya da “Her Türk asker doğar” diye.

“Herşey vatan için” sloganının sadece genç çocuklara askeri eğitim sürecinde benimsetilen bir doktrin olmakla kalmadığı ortada.

“Herşey vatan için” olduğundan dolayı, Rahşan Ecevit 10 yıl önce kocasının sağlığıyla oynamakla suçladığı bir profesörle aynı çatı altında buluşabiliyor.

Profesörün “organ nakli” işinden başka alanlarda faal olduğu adının her siyasi davada geçmesinden anlaşılıyor.

“Hanımefendi, bu adamı Bülent Bey’in sağlığıyla oynamakla suçlamamış mıydınız?” deseniz cevap hazır:

“Herşey Vatan için... Zaten dün dündür, bugün bugün.”

Sözkonusu vatansa gerisi teferruattır zaten, o zaman kocanızın başbakan olarak kalması için mücadele ettiğiniz biriyle bugün başka bir başbakanı devirmek için işbirliği yapabilirsiniz.

Herşey vatan için olduğundan barışçıl görüşmelerle çözülebilecek bir açlık grevi onlarca insanın ölümüyle sonuçlanabilir.

Herşey vatan için olduğundan insanlar hakkında ölüm kararı alınıp uygulanabilir.

Herşey vatan için olduğundan başbakanlar asılabilir.

Burası Türkiye abicim.

Gelelim CHP’ye...

Adaylıklar tartışılırken yazdım, yine yazıyorum.

Bülent Ecevit’in hastaneye kaldırılıp etkisiz hale getirilmesi belli merkezlerin işiydi.

Medya bu operasyonun en başından içindeydi.

Ecevit’in sağlığı hakkında ipe sapa gelmez her türlü haber bu merkezden servis edildi, bol bol manşet üretildi.

Derin Devletin kendi iç çekişmesi sayesinde Ecevit kurtuldu.

Sonra Deniz Baykal olayı patladı.

Baykal hakkında doğruluğu tartışmalı bir kaset patlatıldı, medya devreye sokulup Baykal istifa ettirildi.

Aynı merkez devredeydi.

Kemal Kılıçdaroğlu’na genel başkanlık koltuğu hediye edildi.

Şimdi listeler yapılıyor, birazını Kılıçdaroğlu, birazını Tekin, birazını teşkilat yapıyor.

Kalanını belirlemek Ecevit’i hastanede tasfiyeye çalışan, Baykal’ı kasetle deviren merkez yapıyor.

Onun için Mehmet Haberal Ankara’dan birinci sıraya oturur bence.

Ne de olsa herşey vatan için.