Benimle inatlaşıyor

l 6 yaşındaki oğlum çok yaramaz bir çocuk. Koşturuyor, oyuncaklarını aşağı atıyor, gürültü yapıyor, kardeşini dövüyor. Ne yapsam fayda vermiyor, o yaramazlıklarını sürdürüyor. "Akşam babana şikayet edeceğim" diyorum, baba geldiğinde olanları anlatıyorum. Eşim oğlumu cezalandırıyor ve bir daha yaramazlık yapmayacağına dair söz alıyor ama ertesi gün aynı şeyleri yine yapıyor. Eşim bizimle pek ilgilenemiyor, çocukla biraz konuş dediğimde "işten geldim çok yorgunum diyor ve yemeğini yiyip yatıyor" çocuklarımı yalnız büyütüyorum bu konuda babadan yardım alamıyorum. O sadece şikayet ettiğimde oğluma kızıyor bu da fayda getirmiyor. Oğlumun yaramazlıklarına bir çözüm bulabilir miyim? Neler tavsiye edersiniz?

D. K.

Babalar da katılmalı

l Baba çocuğun dünyasında güveni temsil eder. Çocuğun dış dünyayla kurduğu ilişkilerinde ve özgüveninin gelişiminde babanın çocukla geçirdiği vaktin ve olumlu yaklaşımının önemi büyüktür. Baba tarafından onaylanan ve babayla iyi ilişkiler kuran çocuk dış dünyayla ilişkilerinde de başarılı olur ve burada da onaylandığını düşünür.

Özellikle erkek çocuklar babayı rol modeli olarak gördüklerinden babayla doğru iletişim kurmalıdırlar. Bu konuda anne de destekleyici olmalıdır.

Anladığıma göre, baba işten yorgun geldiğinden çocuğa ya da size pek vakit ayıramıyor. Ayrıca çocuk evde yaptığı yaramazlıklarıyla dikkat çekmeye çalışıyor ve bu konuda sınırlarını korumuyor. Siz ise gün içinde çocuğun yaramazlıklarıyla başa çıkmaya çalışıyor ve akşam baba eve geldiğinde onu şikayet ediyorsunuz. Bu durum çocuk açısından sağlıklı bir iletişim tarzı değildir. Şikayetleriniz sonucunda çocuk hem size hem de babaya karşı öfke duyacak ve yaramazlıklarını daha da arttırarak sürdürecektir.

Çocuğun eğitimi konusunda eşinizle ortak kararlar alın ve onu dinleyin anlamaya çalışın. Olumlu davranışlarını ödüllendirin.

Eşiniz hafta içi yorgun olduğundan sizlere vakit ayıramıyor, bu durumda hafta sonları ortak bir şeyler yapabilir ve çocuklarınıza vakit ayırabilirsiniz. Çocuğun eğitimini birlikte üstlenmenin önemli olduğunu babayla konuşun ve eğitime onun da dahil olmasını sağlayın. Oğlunuzu babaya şikayet etmeyin, onunla konuşun ve niçin bu şekilde davrandığını sorun ve konuşarak sorunun çözüm yoluna gidin.

Dizilerde teselli arıyor

l 26 yaşındaki kızım, üniversite ikinci sınıftan ayrıldı ve sevdiği kişiyle evlendi. Ama evliliği altı ay sürdü ve şiddetli geçimsizlik nedeniyle eşinden boşandı. Şimdi bizimle kalıyor ve aşırı televizyon bağımlısı... Vaktinin çoğunu televizyon seyrederek geçiriyor ve dizilerdeki kişileri örnek alıyor. Evleneceği kişinin kendisine buradaki hayat tarzları gibi imkanlar sunmasını istiyor. O yüzden çok zor beğeniyor ve gelenleri geri çeviriyor. Ben kendim şeker hastasıyım, ev işlerinde bana yardımcı olmasını istiyorum ama hiç ilgilenmiyor. Kafasını dizilerle bozmuş, beni dinlemiyor. Ona bu huyundan vazgeçmesi için nasıl davranmalıyım ? Ş. U.

Sanal bir dünya

l Televizyon, insanları sanal bir dünyanın içine sürükleyerek onları hiçbir şekilde ulaşamayacakları hayat tarzlarına özendirebiliyor. Kişi buradaki dizi kahramanlarının, zengin şaşalı ya da sınırları kaybolmuş hayatlarıyla özdeşim kurarak bu dizilere bağımlı hale gelebiliyor. Bu durum zamanla kişide kaygı ve memnuniyetsizliğe neden olabiliyor. Çünkü gerçek hayat dizilerdekinden çok daha farklı ve çok fazla çalışmayı mücadele etmeyi gerekli kılıyor.

Kızınızın okuldan ayrılmış olması ve evliliğinin istediği gibi gitmemesi, yaşadığı kaygıyı arttırıyor ve buradaki dizilere yaşadığı sorunlardan kaçmak için bağımlı hale geliyor olabilir. Yani bahsettiğiniz sorun kızınızın yaşadığı acı ve kaygıdan kaçış için başvurduğu bir durum olabilir... Hepimiz yaşadığımız sorunları farklı şekillerde atlatmaya çalışırız. Kimimiz spor yapar, kimimiz günlük tutar, kimimiz yürüyüşe çıkar ve sorunlarımızdan kurtulmaya çalışırız.

Kızınızı eleştirmeden onunla konuşmaya çalışın. Ayrılığının, okulu bırakmasının kendisi için üzücü bir durum olduğunu bu konuda kendisine nasıl yardımcı olabileceğinizi sorun ve duygularını paylaşın. Onu dış dünyaya açılması konusunda teşvik edin. Bu konuda ortak kararlar verebilir ve birlikte gidebileceğiniz sosyal aktiviteler belirleyebilirsiniz. Çatışmaya girmeden sorunları çözmeye çalışın, ayrıca bu süreci atlatmak için bir psikiyatristten yardım alabilirsiniz.