Balyoz ve Ergenekon gibi davalarda çıkan belgelere, Heronlarla ilgili telefon görüşmesinde kaydedilen konuşmalara göre, Türk Silahlı Kuvvetleri komuta kademesinde en azından bazı unsurların PKK’yı tamamen etkisiz hale getirmek istemediği anlaşılıyor.

PKK, düne kadar askeri vesayet sistemini devam ettirmenin önemli bir aracı olarak görüldü çünkü.

Anayasada ve yasalarda yapılacak her türlü reform, askerin ‘‘Şimdi zamanı değil’’ sözüyle durdurulabildi.

Anayasamızın nasıl olacağına, yasalarımızın neyi yasaklaması gerektiğine son kertede hep asker karar verdi.

Çünkü ‘‘bölücü tehdit’’ söylemi hep Demoklesin Kılıcı gibi sivillerin tepesinde tutuldu. Sivillerin de çok fazla demokratikleşme derdi olmadığı için istem böyle yürüdü.

Ama özellikle 27 Temmuz seçimlerinin ardından Abdullah Gül’ün Cumhurbaşkanı seçilmesi ve 12 Eylül referandumuyla bu dönem sona erdi.

Türkiye hızla sivillerin son sözü söyler hale gelmeye başladığı bir ülke haline geldi.

Kandil ve İmralı Türkiye siyasetinde gerçekleşen bu değişimi doğru okuyamadı.

Bunun sonucunda da bu değişimin barış için sunduğu fırsatlarla, varlığına yönelik oluşturduğu tehditleri göremedi.

PKK askeri vesayet için bir iktidar sürdürme aracıydı, demokratik bir iktidar için ise istikrar, huzur ve büyümenin tehdidi.

Bu nedenle, Kandil Dağı’ndaki terör üslerine yönelik bombardımanın bu kez cezalandırma amaçlı kısa bir operasyon olmayacağı, tamamen imhaya yönelik bir strateji olduğu görülüyor.

Çünkü hedefi sivil iktidar koyuyor.

Türkiye’nin bölgede bir istikrar adası ve model olması da elini güçlendiriyor.

Bu sayede Amerika’dan anlık istihbarat bilgisi alınabiliyor.

Bu harekat sonucu Kandil’deki üsler tamamen yok edilir mi bilemem…

Ancak bunu harekat başarıya ulaşırsa, PKK’nın sokaktaki gence yönelik ‘‘Zafere ulaşmaya az kaldı’’ propagandası ağır bir darbe yiyecek ve örgüte katılımda bir hız kesilmesi görülebilecektir.

PKK için yeni bir dönem başlıyor diyebiliriz.

Yazılı basın Kandil’i çok iyi veremiyor

Türk Silahlı Kuvvetleri PKK’nın üssü Kandil’e belki de en büyük operasyonu yapıyor ama gazetelerin birinci sayfasında bu heyecan yok.

Eskiden olsa haritalar yapılır, bombardımana katılan uçakların, bombaların modelleri grafik anlatımla zenginleştirilirdi.

Ya grafik anlatım devrini kapattı ya da tüm gazeteler tek düze anlatıma döndü.

Bence birinci sayfaların hala grafiklere, halkın da operasyonlar hakkında daha detaylı bilgi almaya hakkı var.

Daha fazla gazete satmak için daha fazla emek harcamak gerekiyor.



Bu da geçer!

PKK terörünün tırmanması, Güneydoğu’dan gelen ölüm haberleri moral bozuyor elbette.

Bu, böyle bir dönemden ilk geçişimiz değil.

Onar yıllık aralarla şiddet dalgasıyla karşı karşıya kalıyoruz.

Hemen Kandil’i hedef alıyoruz ama burayı bitirmeyi bir türlü beceremiyoruz.

Ölümler kalıyor geriye ve de yaşanan büyük acılar.

Ekonomik, sosyal ve siyasi olarak Cumhuriyet yıllarının en parlak döneminden geçiyor Türkiye.

Bu nedenle etnik kökeni ne olursa olsun insanların çoğunluğu için cazibe merkezi bu topraklar.

Terör eylemleri hızı kestirebilir ama durduramaz.

Onun için bu dalga da geçecektir.



Amerika yolları

Sağlık kontrollerim için bir süreliğine Amerika’dayım.

Eşimle yıllar önce çoluk çocuk yokken yaptığımız gibi kiralık bir araçla seyahat ediyoruz.

Bu kez çocuklarla elbette…

Doğu yakasını yeniden keşfederken Amerika’nın yaşadığı ekonomik krize bizzat tanıklık ediyoruz aslında.

Dev alış-veriş merkezleri insanlarla dolu ama elinde torba olanların sayısı parmakla gösterilecek kadar az.

Amerika artık yeni iş alanları yaratamıyor, mevcutları da kaybediyor.

Bank of America’nın 10 bin çalışanını çıkarma kararı bunun bir başka örneği.

Buradan bakınca Kapitalist sistem tarihinin en büyük kriziyle karşı karşıya görünüyor açıkçası.

Yol ve sokak izlenimleri sürecek.