19 yaşındaki oğlum bizi adam yerine bile koymuyor. Yazılarınızı fırsat buldukça okuyorum ve burada sık sık ailelerin gençleri anlamadıklarına değiniyorsunuz. Ama aynı şekilde gençler de bizi anlamıyor ve anlamak istemiyor. Oğlumun matematiği çok iyidir ama bizi dinlemiyor ve veleybolcu olmak istediğini söylüyor. Bu yıl sınava girdi sınavın kötü geçmediğini söylüyor ama ısrarla "ben sporcu olmak istiyorum, beni kendinize göre yönlendirmeyin" diyor. Biz çok fakirlik çektik o yüzden çocuğumuzun çile çekmesini istemiyoruz ve onu iyi bir mesleğe yönlendirmek istiyoruz. Eşim bir sağlık kuruluşunda çalışıyor, o yüzden ona da laborant ya da diyetisyenliği tercih etmesi için teşvik ediyor. Ama oğlum dinlemiyor, bu gidişle de okumayacak. Bu konuda oğlumuzu nasıl yönlendirebiliriz, tavsiyelerinizi bekliyoruz. G. Y.

Doğru yönlendirmek önemli

Ailelerin beklentileriyle gençlerin yetenekleri arasındaki örtüşmezlik bahsettiğiniz türden çatışmalara neden olabiliyor. Aileler çoğu zaman çocuğun ilgi alanını ve yeteneklerini hesaba katmadan, onları kendi istek ve beklentilerine göre yönlendirmeye çalışıyorlar. Bu durumda genç ya ailenin beklentilerine göre hareket ederek hiç sevmediği ve istemediği bir meslek seçmek zorunda kalıyor ya da aileyle çatışarak kendi yeteneklerinin peşine koşuyor. Burada ailenin çocuğu yönlendirmesi ve ona bu konuda destek sağlaması önemli bir şeydir. Ancak aile bunu yaparken kendi beklentilerinden ziyade çocuğun yeteneklerini ve beklentilerini dikkate almalıdır. Hiç birimiz istemediğimiz sevmediğimiz bir işte çalışmayı düşünmeyiz, ve böyle ortamda mutlu olamayız. Bu nedenle çocuklarımızın ilgi alanlarını dikkate almalıyız.

Size oğlunuzla konuşmanızı ve onu yetenekleri doğrultusunda yönlendirmenizi tavsiye ederim. Ona, İlgi duyduğu spora saygı duyduğunuzu ve üniversite sınavlarında buna göre bir seçim yapabileceğini mesela, spor akademisine giderek burada yeteneklerini değerlendirebileceğini ifade edebilirsiniz. Bu konuda çevrenizdeki sportif faaliyetleri araştırarak onu buraya teşvik edebilir tatilde sporla meşgul olması için teşvik edebilirsiniz.

Çocuğunuzun annesi olarak üzerinde hak sahibi olsanız da onu kendine has özellikleri olan bir birey olarak kabul etmek zorundasınız. Aksi takdirde bahsettiğiniz türden çatışmalar kaçınılmaz olabilir.
Yaşıyor muyum ölü müyüm belli değil!

Fatma Hanım ben kırk yaşında biriyim. Annemle babama baktığım için evlenmedim. Ama onları iki yıl arayla kaybettim şimdi yapayalnız kaldım. Annemle babam öldükten sonra iki ablamla da sorun yaşıyorum. Beni anlamıyorlar, onların işlerini yapmamı onlara yardımcı olmamı bekliyorlar. Ben artık kimseye vakit ayıramayacağım çünkü çok yorgunum. Ama anlamıyorlar. Annem öldükten sonra ben kendimi çok daha kötü hissetmeye başladım. Geceleri uyuyamıyorum sabahları da kalkamıyorum. Kendime hiç değer vermiyorum, giyinmek, gezip tozmak istemiyorum. Hayattan hiç keyif alamıyorum yaşıyor muyum ölü müyüm belli değil. İki ay önce doktora gittim, depresyon teşhisi koydu ama ilaçları almadım kullanmadım... Kötüyüm ama ilaç kullanmak istemiyorum. Sizce ne yapabilirim? G. A.

Kendinize vakit ayırın

Depresyon, sizin de ifade ettiğiniz gibi üzüntü hali, kişinin yaşamdan elini eteğini çekmesi, suçluluk duygusuna kapılması, çabuk yorulma, uyku bozukluğu, değersizlik duygusu, çökkünlük, dış dünyadan çekilme, karamsarlık... gibi belirtilerle başlar ve kişinin duygu düşünce ve davranışını etkiler. Tedavi edilmediğinde uzun süre devam edebilir. Depresyonun çeşitli nedenleri vardır. Bunlar arasında, kişinin hayatındaki önemli kayıpları, evlilikle ilgili sorunları, kalıtsal yatkınlık, yaşam koşullarının değişmesi... vb. durumlarda ortaya çıkabilir ve bu durumda kişinin bir psikiyatriste gidip yardım alması uygun olur.

İfadenizden anladığıma göre, kardeşlerinizle yaşadığınız sorunlar ve anne babanızı kaybetmiş olmanız bahsettiğiniz sorunları tetikliyor ve sizi zor durumda bırakıyor. Bu nedenle size öncelikle kendiniz için bir şeyler yapmanızı ve bundan sonra kendinize vakit ayırmanızı tavsiye ederim. Bunun için, ilgi alanınıza uygun faaliyetlere katılabilir, anlaşabileceğiniz biriyle karşılaşırsanız bir evlilik düşünebilir ve evinizde kendinizi yetiştirebilirsiniz. Ayrıca kendinizi İslami konularda da yetiştirebilirsiniz ve Allah'a tevekkül edip ondan yardım dileyebilirsiniz. Ablalarınızla aranızdaki sorunları çözebilmeniz için onlarla iletişim kurmanız, yaşadığınız zorlukları ifade etmeniz ve kendilerinin desteğine ihtiyacınız olduğunu belirmeniz uygun olur... Sorunun çözümü için biraz gayret gösterebilirseniz yaşadıklarınızın üstesinden gelebileceğinize inanıyorum. Ancak bıraktığınız doktorunuza tekrar devam edin ve doktorunuz izin vermediği sürece tedaviyi bırakmayınız.