İktidar ile muhalefetin uzlaşma arenasındaki potpurisi nasıl bir görüntü vereceğini merak ediyorum... Henüz kozlar kapalı iken, ilk durak olan meclis çatısı altında buluşma sağlandı, ama asıl sorun olan değişiklikteki koordinatlar henüz belli değil.
Özellikle BDP’nin ısrarla yemin etmeme krizi ile “bizden korksunlar” tehditleri sonrasında kuzu kuzu meclise gelerek resmi ideolojiye bağılık yemini etmeleri siyasetin ilginç tezatlarından sayılıyor. İki ileri bir geri taktiği mi?
Yoksa, “gidin ve de paşa paşa yemin edin” zılgıtı mı?
Yemin sonrasında sıra anayasa değişikliğine gelecek ama şimdiden üç partinin üçü de ayrı telden çalıyor... Muhalefet cephesinden “dediğimiz olursa uzlaşırız” açıklamaları var.
Oysaki kazın ayağı hiç de öyle değil... Halkın yıllardır anayasada olmasını istemediği konuların başında, ülkeyi bir asra yakındır karıştıran ithal malı laiklik gelir.
Laik eğitim, çağdaşlık, devletçilik ile içi boşaltılmış milliyetçilik...
Her birisi resmi ideoloji adına birer tabu olan bu ilkelerin insan onuruna yakışır şekilde değiştirilmesinde uzlaşma kolay olmayacak sanırım.
İktidar halkın beklentilerinde soruna el atmaya kalkıştığında, Kemalizm’in başını çektiği CHP tüm kurum ve kuruluşları ile direnecek, hatta saldıracak...
Kısaca söylersek, CHP (kelime ve de terim olarak) anlamı katmerli dinsizlik olan laiklik tapınağını kafasından silmişe pek benzemiyor. Kılıçdaroğlu’nun duruşunda yine tutarsızlıklar var.
Veya BDP, özerklik ütopyasında hâlâ ısrarlı. Bu inat altında meclis çalışmalarına katılması PKK’nın siyasi sahada ön gördüğü bir taktik olabilir...
Siyasetin çıkınında bunlar varsa uzlaşma nasıl olacak?
İktidar pek de kararlı duruş sergilemişe benzemiyor. Çalışmaları yürütmekle görevli olan Cemil Çiçek gibi statüko bağımlılarının anlayış biçimi olan laikliği yeniden boyayıp anayasaya koymak fikri dolaşıyorsa CHP buna dünden bayılır.
“Devletin dinlere eşit mesafede durması” şeklindeki bir başka laikliğe CHP ile yarenleri pek de karşı durmaz. Bu tip bir değişiklik, ha Hasan ha Hacı Hasan demektir.
İktidarın yapacağı, bir asırdır milletimizi bölen ve de çarpıştıran fitne ideoloji laikliği kaldırıp atmaktır. Bu maddeyi CHP 1928’lerde anayasaya koydu, sırası geldiğinden AK Parti kaldırıp atacak, o kadar basit... Hem mahallenin en akıllısı biz miyiz?
Laiklik İtalya, Fransa gibi birkaç ülkenin dışındaki devletlerin anayasasında yokken bizde neden var? Yoksa imanın yedinci şartı mı?!.
İşte tüm dikkatler muhalefet partilerinin üzerinde... Bir de iktidarın statükocuları hararetle uzlaşma arayışlarına girdiklerine göre bakalım altından ne çıkacak...
Hem siyasette uzlaşma ne demektir?..
İktidar kabul edenler, muhalefet kabul etmeyenlerdir.
Mustafa Kemal cumhuriyeti ilan ederken kiminle uzlaştı?
CHP laikliği anayasaya koyarken kime sordu?..
Benim bildiğim bu uzlaşma CHP’nin tutunacağı dalların en sonuncusu, baktı mi ki bir şey yapamayacak “uzlaşma” diye tutturur.
Ey CHP, sen ne zaman kiminle uzlaştın?..
En büyük uzlaşmacı DP olduğu halde sonuç darağaçları ile noktalandı...
Özal uzlaşmadı, bildiği yolda emin adımlarla yürüdü...
Zemini bir başka perspektiften görmeye çalışalım.
Hak ile batıl karşı karşıya geldiğinde uzlaşma nasıl olacak?
Kim kimin kayığına binecek?
Hak olan din ile batıl olan dinlerin uzlaşmasından “dinler arası diyalog” çıkar...
Bu da Allah’ın(c.c) laneti, Müslümanların nefreti demektir...
Uzlaşma arayışında benim dikkatimi MHP daha çok çekiyor...
MHP, bir sefer de olsun halkın sağ duyusuna kulak vererek şu laiklik denilen habis urun anayasadan kaldırılıp atılması için hamle yapmaya kalkışsa, tarihi bir görevi üstlenmiş olur.
Bu aşamada MHP öylesi bir atılımı yapar mı?
İşte bu kısım biraz da “MHP’ye oy verin vermezseniz vebaldesiniz” diye fetva uçuran efendilerin sahasına giriyor. Dediklerini seçmen yaptı, şimdi sıra kendilerinde...
Bakalım onlar CHP’nin vagonuna mı takılacaklar, yoksa halkın beklentilerine mi cevap verecekler? Tarihi Anadolu yabancı ideolojileri ile şu anda yol ayrımında.
Kimin sevdalı, kimin oynak olduğunu bir sefer daha göreceğiz...