* Biri lise ikinci sınıfta diğeri üniversiteye yeni başlayan iki kızım var. Sürekli hatırlatıyorum ama ikisi de namaz kılmıyor, İslami konulardan sıkılıyor. Arkadaşlar çok etkili oluyor, onların başıboşluğuna özeniyorlar. Onları uyardığımda ya da konuyu açtığımda ikisi de yanımdan uzaklaşıyor. Kızlarımın eğitimi için her şeyi yaptım ama İslami bilinç verme konusunda nerede hata yaptım bilmiyorum. Onların kendilerine dönmelerini istiyorum buna da hakkım olduğuna inanıyorum. Ama nasıl?

C. Ş.

İslami sohbetler yapılmalı

* Anne babalar, "dinine bağlı nesiller yetiştirmek istiyorum bunun için neler yapmalıyım" diyorlar ve bu konuda büyük bir gayret gösteriyorlar. Bu gerçekten önemli bir mesele. Ancak ne yazık ki, çocuklara İslami bilgi ve bilinç verilirken çok fazla hata yapılıyor ve hatalar doğru olarak kabul ediliyor. Ailenin anlatım tarzından incinen ya da ebeveynin tutarsızlığına yoğunlaşıp onları ciddiye almayan genç tam tersi bir davranış sergileyerek kendini başka bir dünyada buluyor. Bugün gençlerimizin büyük bir kısmı alkol, uyuşturucu, sigara gibi bağımlılık nesnelerinin esaretinde yaşıyorlar. Bunun yanında tasvip etmediğimiz grup ve yaşam tarzlarını benimseyerek beklediğimiz çizgiden tamamen uzaklaşabiliyorlar. Aileler çocukların içine düştüğü durumu ciddiye almalı ve kendilerine nerede hata yapıyoruz? diye sormalıdırlar. Size çocuklarınızla iyi ilişkiler kurmanızı ve onlarla sohbet etmenizi tavsiye ederim. Bununla birlikte şunları da dikkate alabilirsiniz:

Aile ortamında en az haftada bir saat İslami sohbetler yapın.

Yaşam tarzınızla ve eylemlerinizle çocuklarınıza örnek olmaya çalışın.

Çocuklarınızı rencide edecek usluptan uzak durun ve onlarla paylaşım içinde olun.

Namaz saatlerinde onların yanına gidin ve "hadi birlikte namaz kılalım" deyin ve ödüllendirin.

Gün içinde onlarla konuşun ve ilişkilerinizi yumuşatın, ortak faaliyetlerde bulunun.

Bu hafta bir şey alamadım

* 30 yaşında çalışan bir anneyim. Dört yaşında bir kızım var. İki yıldır annem bakıyor. Kızıma vakit ayıramadığım için kendimi suçlu hissediyorum. Ama çalışmak zorundayım. Onu mutlu etmek için her akşam bir şeyler alıyorum. Acaba bunun ona bir zararı olur mu? Kapıyı tıkladığımda ilk önce çantaya koşuyor, ne aldın diyor beni sadece ona bir şeyler alan biri gibi görüyor. Bu hafta pek bir şey alamadım, küstü, arkasını döndü bana gelmedi. Annem her gün bir şey almak zorunda değilsin, biraz ilgilen yeter diyor. Ama ben de çok yorgun oluyorum o yüzden sadece hafta sonları biraz ilgilenebiliyorum.

F. K.

Menfaat ilişkisine dönüştürmeyin

* Sizin de ifade ettiğiniz gibi, bazı çalışan anneler çocuklarıyla ilgili aşırı hassasiyet yaşıyorlar ve bu hassasiyetlerini de çocukla abartılı bir şekilde ilgilenerek telafi etme yoluna gidebiliyorlar. Anne burada kendini suçlu hissediyor ve çocuğun istediği her şeyi alarak onu mutlu etmek istiyor. Bir yerde bakıcının yetmediği alanları kapatmaya çalışıyor. Eve her geldiğinde yorgun ve stresli olan anne çantasından bir şeyler çıkarıp çocuğa veriyor. Annenin bu durumunu sürekli projekte eden çocuk, anne her geldiğinde çantasında ne var ona bakıyor, ona göre hareket ediyor. Bu noktadan sonra çocukla anne arasındaki ilişki bir tür menfaat üzerine kuruluyor. Bu tür sorunlara zemin hazırlamamak için, annenin çocukla ilişkilerinde itidal sınırlarını dikkate alması gerekir. Bu konuda lütfen kendinizi suçlamayın. Siz çalışmak zorundasınız ve işinizi yapıyorsunuz. Bu süre içinde çocuğunuzu güvendiğiniz birine bırakıyor ve onunla ilgileniyorsunuz. Hafta sonları çocukla işbirliği yapabilir ve belirlediğiniz bir yere gidebilirsiniz. Evde olduğunuz süre içinde onunla sohbet etmeye ve birlikte vakit geçirmeye çalışın. Çocuğunuzla ilişkilerinizde doğal olun, arasıra küçük hediyeler alabilirsiniz ama bunu sürekli bir menfaat ilişkisine dönüştürmemeye gayret edin.