Her şey ne kadar normal ne kadar olağan geliyor değil mi? Aydın Menderes’i kaybettik.. Bugün babacığının yanına defnedeceğiz. Son vazifemizi yapacağız son Menderes için..
•
Aydın Menderes’i kaybettiğimiz dakikalarda, 27 Mayıs kanlı darbesini yapan cinayet şebekesi, bir defa daha geldi gözümün önüne.. 65 yaşında toprağa veriyoruz Menderes’i.. 65 yaş, henüz siyasi parti başkanı olan bazı adamların, bir sonraki seçimlerde koalisyon ortağı olma hedefi koydukları yaş değil mi? Peki ya Aydın Menderes? Sadece Aydın Bey ile ilgili bir tespit yapacağım.. Milletvekili olup Ankara’ya gittikten hemen sonra siyasi yasakla kestiler önünü.. Hakikaten de sonraları, (yani siyaset yasağı kalktıktan sonra bile) çok sahneye çıkmadı.. Ne zaman ki partisini kurup, “denklemde ben de varım” dedi, o zaman yeniden birilerinin eteği tutuştu.. Zaten (bugün bile) 27 Mayıs devam ediyordu. Üzerine 12 Mart ya da 12 Eylül gelmiş olsa bile, bu 27 Mayıs’ın tarihsel süreçteki rolünü geri plana atmadı. Ne demiştik? 12 Eylül öncesi siyasi yasakla susturup, sonraları da sahneye çıkmaması için uğraştılar.. 1995’te ise kararlı biçimde demokrasi savaşında yerini alıp Refah Partisi ile yoluna devam etmeye kalktığında bugünkü sonun başlangıcı olan o elim trafik kazası yaşandı.. Diyordu ki babacığının idam kararıyla ilgili olarak: “yeniden politikaya döner diye korkup idam ettiler babamı” E Aydın Bey’in başına gelenler?..
•
Türkiye’ye demokrasiyi getiren adam Adnan Menderes’in idam edildiği 17 Eylül 1961’den sonra ağabeyi Yüksel Menderes’in, 8 Mart 1972’de intihar ettiği geçti polis kayıtlarına... Diğer kardeşi Mutlu Menderes’i de 1 Mart 1978’de trafik kazasında kaybetti. Ve elbette kendi yaşadıkları da cabası..
•
Ben kızgınım Aydın Menderes’e.. bugün “hakkım helal olsun” diyorum ama, yaşadığı müddetçe kardeşlerinin şüpheli ölümünden tut da kendi başına gelenler de dahil olmak üzere, seçkin kadroların 27 Mayıs sonrası harekatı üzerine hiç çalışmadı.. Üstelik 2002’den sonra (ki 28 Şubat sürecini zor atlattığı için o dönemle ilgili olarak suçlayamam) istediği demokratikleşmeye katkı sağlayacak siyasi kadrolar iş başına gelmiş olmasına rağmen. Hiçbir şey yapmadı. Belki de yapamadı.. O yüzleşme, Aydın Menderes’in siyasi varlık sebebi olmalıydı. Olmadı.. Neyse, bugün artık, biz razıyız, Allah (c.c) da razı olsun.. Onun babasına yapılanları kendi babamıza yapılmış saydık biz. 17 Eylül’de darağacında sallanan bizim irademizdi. Fikirlerimiz, inançlarımızdı.
•
27 Mayıs’ı yapan zihniyet, Menderes ailesinden kurtulmaya çalıştı. Bunu da başardı. Neticede, merhum Adnan Menderes, zaten kendisinden sonra olacakları onlara söylemişti.. “Dirimden korkmayacaksınız. Ama şimdi milletle el ele verecek Adnan Menderes’in ölümü ebediyete kadar sizi takip edecek ve bir gün sizi silip süpürecektir” demişti.. Dirisini vicdansızca, insafsızca sallandıran zihniyet, ölüsünden de nasıl korktuysa artık, Menderes soyadını tarihten kaldırmaya çalıştı.. Her şeyle yüzleşiyoruz, Maraş’ı çözdük, Sivas’ı bitirdik, Dersim’den özür bile diledik madem. Menderes Ailesi’nin başına gelenleri neden araştırmıyoruz? Nur içinde yat Aydın Menderes.. Bunlar bugün konuşulacak konular değil biliyorum. inna lillahi ve inna ileyhi raciun.. Mekanın cennet olsun. Kalın sağlıcakla.