“Rüşvetin belgesi mi olur?” sözünü tarihe karıştıracağız…
Artık rüşvetin de bir belgesi olacak.
Meclis’e sunulan yargı paketinde bu konuyla ilgili düzenleme yapılıyor.
Devletin dairesinde işiniz var, ama yokuşa sürülüyor… Evrak arasında veya başka bir yolla, devletin memuruna veya sözleşmeli personeline, istediği, beklediği veya umduğu şeyi veriyorsunuz. İşinizi halediyorsunuz, mutlusunuz.
Mutluluğunuz geçip, “devletin çalışanı benden bu parayı nasıl alır? Hesabını sorarım” moduna geldiyseniz işte tam burada bu yasa devreye girecek.
Rüşveti soruşturacak ilgili makama gidip, vereceğiniz bir itiraf dilekçesi ile “Pişmanım” diyerek rüşvet verdiğinizi beyan edeceksiniz. Böylece siz “vermekten” ceza almayacaksınız…
Devletin personelinin vicdanı sızlar da sizden daha önce davranıp, aldığı rüşveti üst makama bildirip, aldığını verirse o da “pişmanlıktan” yararlanacak.
‘Veren’in haklı bir işinin sürüncemede kalmaması için böyle bir yolu seçmesi mazur görülebilir ama..
“Veren” ile “alan” anlaşıyorlar… Haksız bir iş yapılıyor. Devletin çalışanı kuruma, devletin vatandaşı da savcılığa aynı gün ve saatte “pişmanlıklarını” beyan ediyorlar. Rüşvetin sadece yarısı söyleniyor, geri kalanı da cepte kalıyor. Sizce ‘olur mu?’ bilmem ama bence olur.
Tasarı rüşveti veren ile alanı güvensiz bir alana çekerek “ya ihbar ederse” korkusunu zihinlerde oluşturmayı hedefliyor.Kanunlaşırsa etkinliğini de görmüş olacağız.
Devlet bu işten de karlı çıkar gibi görünüyor. Kurumlara çalışan tarafından iade edilen rüşveti devlet bütçeye aktararak vatandaşa “yol, su, elektrik” olarak mı veri verecek? Yoksa rüşveti verene mi geri verilecek onu sonra öğreneceğiz.
Fuzuli Şikayetnamesi’nde “Selam verdim rüşvet değildir deyü almadılar” dese de bazen “Size…… selam getirdim” denince kapılar açılıveriyor. Selamı da rüşvet kapsamına almanın vakti gelmedi mi?