Her mecliste “Maraş’ta neden şair ve yazar çok çıkıyor” sorusuna muhatap olurum.. Doğrudur.. Değerli edebiyat hocası Ramazan Avcı, “Maraş’ta üç kapının ikisinden şair çıkar” ince ironisiyle gerekli cevabı vermiştir..
Kahramanmaraş Valisi Sayın Mehmet Niyazi Tanılır, “Kahramanmaraşlı Şairler Antolojisi” hazırlamak üzere edebiyat hocası Ramazan Avcı’yı görevlendirmiş..
Kitap çıkmış ve elimde şimdi..
Yetişebildiklerini almışlar antolojiye.. Saydım, tamı tamına 181 şair..
Suyuna-toprağına bereket.. Ramazan Avcı edebiyat için, edebiyatçılar için, bilhassa da Kahramanmaraş için gecesini gündüzüne katarak çalışan bir insandır.. Yani insan gibi insan işte.. Kitabın kapağındaki 25 fotoğrafa dalgın dalgın baktım önce.. Hemen hemen hepsi tanıdıklarım.. Amma yarısına yakını öbür tarafa, yani ebedi aleme göçmüşler..
ölenlere Allah’tan rahmet, yaşayanlara hayırlı günler dilerim..
Demek ki Vali bey Maraş’ın edebiyatçılarını, şairlerini, antolojide yaşatmak istemiş.. Dondurmasını değil, ağaç işlemeciliğini değil, kuyumculuğunu değil, amma şairlerini..
Gerçekten takdire değer..
Ancak, evet ancak, benim tanıdığım eski arkadaşlarımızdan kitaba girmeyenleri tesbit edince “Acaba?” dedim..
Mesela Andırın ilçemizden gençlik arkadaşım Mustafa Daloğlu..
Benim köyümün yetiştirdiği D. Ali Eker..
Gençleri hesaba katmıyorum.. İnşallah onları da kitaplarda görenler olacaktır.. Değerli şair ve hatip Hayati Vasfi Taşyürek, tebessümü yüzünden eksik olmayan Şevket Bulut, kibar insan Mustafa Zülkadiroğlu, Mahzuni Şerif gibi dostlarımı hatırlayıp, düşünmek beni hayli duygulandırdı..
Hepsiyle ve daha başkalarıyla az muhabbetlerimiz olmamıştı..
Tekrar Allah’tan rahmet diliyorum erken göçenlere..
Maraş toprağı münbittir.. Hele de şair-yazar yetiştirmekte üstüne yoktur sanıyorum.. Bir antolojide 181 şair varsa, ki vardır, bir il için hayli fazla sayılır bence.. Ya unutulanlar?
Eee, onlar da girseydi antolojiye herhalde 400-500 civarında şair çıkardı karşımıza..
Ramazan Hoca’nın bahsettiği “üç evin ikisinden şair çıkar” sözünü ben eksik görüyorum..
Kahramanmaraş’ta her evden 3 şair çıkar arkadaşlar..
Yazarlar-çizerler, kendilerini tanıtmaya gayret ederler, amma hiç kimseye zararları olmaz..
Bir kitap da gelmişti antolojiyle beraber..
Kahramanmaraş hakkında yazılan şiirlerden oluşuyordu kitap..
“Kendini Kurtaran Şehir” adıyla ün yapan Kahramanmaraş’ın kurtuluş destanları diyebileceğimiz şiirler..
Türkiye’nin her yerinde yaşayan şairler var burada..
Şanlı kurtuluş hareketini destanlaştıranlar, başkalarından dinleyip etkilenerek yazanlar.. Tabiî ikinci kitaptaki şiirler biraz daha dikkat çekici ve de aynı zamanda harcıalemlikten beri..
Orhan Veli’nin şiirleri düştü aklıma:
Neler yapmadık bu vatan için..
Kimimiz öldük..
Kimimiz nutuk söyledik..
Hayır, ben öyle demek istemiyorum.. Bu vatan için ölenler de olmuştur, ölenleri hayırla yâd edenler de olmuştur..
Başta Maraş Valisi Mehmet Niyazi Tanılır, öğretmen Ramazan Avcı ve bu eserlere emeği geçenlere teşekkür ediyorum.. İnşallah daha güzel günlerde beraber olma dileğimle.. Bu çarşamba gününü benim memleketim olan, Sütçü İmam gibi yiğitlerin kahramanlık eylemleriyle bayraklaşan Kahramanmaraş’a tahsis eyledim.. İyi yaptım herhalde..
---------------
BAYKALTAŞ uyanır, dut yemeyi sever.
SAVTAŞ kivi ve armut yemeyi sever.
Enter/menter nasyonaller hava-cıva,
CUHAPATAŞ hep umut yemeyi sever