İsraf, saçıp-savurmak, ihtiyaç olmadığı halde rastgele harcamaktır. Dikkat edilirse yaradılışta ve kâinatta zerre miskal israf ve abesiyete yer yoktur. Muhteşem bir iktisat ve dönüşüm var. Meselâ, yere düşen atıklar bakteriler tarafından imha edilip temizlenir ve azot olarak toprağa verilir.

İslâmın reddettiği israf sadece yeme, içme ve maddî şeylerde değildir. Konuşmaktan gezmeye, eğlenmekten diğer fiil ve hareketlere kadar, hayatın bütün safhalarını içine alır.
En büyük israf, vakit israfıdır. Milyarlarca lira verip bir ânını bile geriye alamayacağımız nice dakikaları, saatleri, günleri, haftaları, ayları, seneleri israf ediyoruz!
Farkında mıyız; bir dakikada neler yapabiliriz?
* Fatiha Sûresini seri bir şekilde beş defa okuyabiliriz. Bir defa okumak 1400 sevap; bir dakikada 7000 sevap...
* On İhlâs Sûresini okuyabiliriz. 10 defa İhlâs Sûresi üç Kur’ân hatmine bedel sevap kazandırır. Hergün bir dakikamızı İhlâs Sûresine ayırsak ayda 300 defa senede 3600 defa ihlâs okumuş oluruz. Bu da 1200 hatm-i şerife bedel...
* Bir sayfa Kur’ân okuyabiliriz.
* Kısa bir hadis, kısa bir âyet ezberleyebiliriz.
* Kelime-i tevhidi 30 defa çekebiliriz.
* 100 defa “Sübhanallahi ve bihamdihî” diyebiliriz. Denizlerin köpüğü kadar günah da olsa bağışlanır.
* 40 defa “La havle velâ kuvvete illa billah”ı çekebilir, cennet hazinelerinden 40 hazine elde etmiş oluruz.
* 60 defa “Estağfirullah el azim” diyebilir; bağış ve affa nail olabiliriz.
* Salât-u selâm getirerek, şefaat-i Mustafa’ya (asm) nâil olabiliriz.
Ve daha neler neler yapabiliriz…
Ve biz ne yapıyoruz?