Müslümanlar, inançlarını, düşüncelerini, hukuk ve ahlâk kurallarını Allah’tan alırlar. Çünkü hayatlarının ve varlıklarının temel kuralı budur. Bunun ötesi cahiliyettir, küfürdür.

Buna karşı çıkanlar ve kendilerini bundan alıkoymak isteyenlerle hep savaşır müslümanlar. Çünkü bu hem Müslüman olmanın gereğidir, hem de Allah Teâlâ’nın kanunlarından bu zamana kadar bir zarar görmemişlerdir. Aksine hep fayda görmüşler, onun gölgesinde barış ve huzur içinde yaşamışlar, dostlar için iftihar dilecek, düşmanlar için de imrenilecek büyük devletler ve medeniyetler kurmuşlardır.

Bu ümmet insanlığa bu gerçekleri öğretmek için, bu uğurda onlara önderlik yapmak için var olmuş iken, bunun için hep mücadele etmiş, cihat etmişken, şimdi nasıl olur da, kafirler öyle istiyor diye bu çağda bu dinden, bu dinin düşüncesinden, akidesinden, ilkelerinden, ibadetlerinden, yasalarından, güzel huylarından vaz geçebilirler?

Nasıl olur da İslam’a davet ile Allah'a bir kul olarak bağlamak istediği kafirlere kendileri itaat ederek Allah Teâlâ’dan kopabilir?

Nasıl olur da Allah'ın öğrettiği gibi kendilerine önderlik yapmak için geldikleri cahiliyyeye başvurup da onlara teslim olabilir mi?

Varoluş amacı olan Allah Teâlâ’ya ibadet ve insanlığa önderlik görevinden uzaklaştığı an, varlığının ne önemi kalır?

İslam ilim ve kalkınmaya destek verir, asla köstek olmaz. Olmamıştır da. Tarih buna şahittir. Batılıların “ancak dini bırakır da bizim düşüncemize, felsefemize, hukuk ve yaşam biçimimize uyarsanız ilerler, kalkınır, güçlü olursunuz” demeleri boş sözdür, batıldır, demagojidir.

Neden mi?

Çünkü din bunlara mani midir? Dinin ilme, kalkınmaya, güçlü olmaya engel olan bir yanı mı vardır? Yoksa en büyük destekçisi ve yardımcısı mıdır? Varsa ecdadımız nasıl bu kadar büyük devlet ve medeniyetler kurmuştur?

Kafirlerin şu son yaşananı hariç, insanlığa bir yarar getirmiş medeniyetleri mi vardır? Bu bile ne kadar yarar veya zarar getirmiştir, tartışma konusudur. Çünkü insanlığa yaptığı zulümler işte ortada.

Evet, bu ümmet liderlik için varolmuştur. Sahih ve sağlam bir düşüncenin, akidenin, şuurun, ibadetin, hukukun, ahlâkın liderliği. Adalet, eşitlik, hukukun üstünlüğü, barış, eğitim ve bilime dayalı, insanları birlik ve dirlik içinde yöneten, istişareye ve ehliyete değer eren, adam kayırma ve zulmü yasaklayan bir yönetim, bir idarenin önderliği.

Bir ülkede bunlar sağlanırsa böylesi sağlıklı ortamlarda akıllar gelişir, eğitim ve ilim gelişir, insanlar özgür araştırmaları ile kâinatın sayfalarını açıp tanıyabilir ve eşyanın sırlarını çözebilir. Bu durumda insanlar, kâinattaki gizli güçlerini, henüz bilinemeyen enerji kaynaklarını ve çeşit çeşit bitip tükenmez hazinelerini hizmetine sokabilir.

Ne var ki bütün bunları da, bugünkü kafirlerin yaptıkları gibi değil, insanlığın yararına kullanmak için elde edecektir. Batı medeniyeti gibi yıkıp yok etmek için değil, tehdit ve sömürü için değil, insanlığın iyiliği için kullanacaktır. Bu da ancak, bütün bu kaynakları zevkler, şehvetler, hırslar ve felaketler için kullanmayacak bir iman sayesinde olur. İlkelerini, ölçülerini Allah'ın kullarından değil, bizzat Allah'tan alarak hidayete ermiş müslüman cemaatin önderliğinde olmakla mümkündür.

Şimdi Müslümanlar bütün bunları gözardı ederek İslam’dan vazgeçecek ve kafirlere uyacak öyle mi?

Sizce böyle bir şey olabilir mi?

Siz olsanız böyle bir şey yapabilir misiniz?