Koskoca bir kaya yerinden oynuyor. Kayanın altını mesken tutmuş haşeratın panik içinde kaçmaya başladığını görüyorsunuz. 
Yılanlar, çıyanlar, akrepler, solucanlar panik içinde sağa sola koşuyorlar. Onları koruyan koca kaya kütlesi kalkınca, artık her birini teker teker ayağınızla ezebilirsiniz. 

Ergenekon iddianamesini okurken, gözümde canlanan manzara bu oldu. Kimsenin dokunamayacağı, yerinden oynatamayacağı devletin dibini mekân tutmuş caniler ve bu ülkenin kutsallarını, hassasiyetlerini kanlı hesaplarının oyuncağı haline getirmiş düzenbazlar. Gazeteler arasında durumu en iyi yansıtan Cumhuriyet gazetesinin manşeti: "Av tüfeğiyle darbe". Türkiye, kendi vatandaşlarının oluk oluk akıttığı kanıyla kirli bir tarih yazan kendi kontrgerillasını gün ışığına çıkartıp tasfiye ederken atılan bu manşet, savuşturduğumuz tehdidin pişkinliği ve rezilliği hakkında akılda kalıcı bir fikir veriyor. Onca kan, onca entrika ve onca cinayet planı ile devleti hedef alan kalkışmayı ifade etmek için koca iddianameden sadece bir av tüfeğini seçip durumu karikatürize edebileceksiniz. Gerçekten esaslı bir tehlikeyi savuşturmuşuz. 

Türkiye karanlık labirentlerin, kâbusların sonunda artık düze çıkmış bulunuyor. İddianameyi hazırlayan iddia makamını, bu soruşturmaya emek harcayan bütün emniyet mensuplarını yürekten kutlayabilir ve şükranlarımızı sunabiliriz. Artık zihinlerimizin karışmasına, endişeye kapılmamıza gerek yok. Sonunda galip gelen devlet dediğimiz güçlü varlık, önüne "derin" lafzı eklenen ve karanlıkta iş gören çeteler değil; bu iddianameyi hazırlayan savcılar ve soruşturmayı yürüten polislermiş. Adaleti bizim adımıza tesis eden bu devletin çatısı altında bulunmaktan, bu devlete güvenerek yaşamaktan hepimiz mutlu olabiliriz. Her türlü sorunumuzu çözecek hukukun önü sonuna kadar açık. 

önümüzde birbiri ile bağlantılı iki farklı süreç var. Birincisi bir ceza davası. İşlenen suçlar, hukuka uygun bir yargılama süreci sonunda sübût edecek. Zanlılar hakkında açık delillere dayalı olarak cezalar tesis edilecek. Sanık sayısı ve delillerin niteliği dikkate alınırsa, bu yargılamanın asgarî bir buçuk-iki yıl kadar sürmesi, temyiz aşaması ile birlikte daha da uzaması beklenebilir. 

İkincisi, birincisi sayesinde ulaşacağımız çok daha önemli bir sonuç. Türkiye kendi kontrgerillasını deşifre edip ortadan kaldıracak. Tıpkı, 1990'ların başlarında Avrupa ülkelerinin yaptığı gibi. Gecikmiş bir hesabı, püsküllü hale gelmiş bir belayı savuşturmuş olacağız. Bir terör örgütünün deşifresi ve tasfiyesi; dökülecek kanları, işlenecek cinayetleri önlemek demek. Ergenekon davası, bu örgütün tasfiyesine bir vesile. çok güçlü ve etkili bir vesile. Unutmamamız gereken, mahkemenin suç işleyenleri cezalandıracağı; terör örgütünü bütünüyle tasfiye görevinin devletin diğer kurumlarına ve siyasî iktidara ait bir görev olduğu. 

İddianame sağlam bir muhakeme ve çok akıcı bir dil ile, bir kontrgerilla örgütünü analiz ediyor. Şu ifade, fotoğrafın bütününü yansıtıyor: "...NATO'nun komünizmle mücadele amacıyla birçok ülkede kurduğu bu örgütler, zaman içersinde amaçları dışına çıkmış ve bir kısım kişi ve zümrelerin kendi amaç ve ideolojilerini gerçekleştirmek için kullandıkları birer terör örgütüne dönüşmüştür (s.46)." çok uzun yıllar faaliyet gösteren, 1999 yılında sivil unsurlarla zenginleştirilen bir devlet içi yapılanmadan bahsediliyor. Deliller, bu örgütün devlet kurumları ile ciddi irtibatlarının olduğunu gösteriyor. Bu örgüt kendisini, kaleme aldığı dokümanlarda "Türk Silahlı Kuvvetleri bünyesinde faaliyet gösteren" bir örgüt olarak takdim ediyor. Yine iddianameden öğrendiğimize göre "özel Kuvvetler Komutanlığı"na ait yazışma evrakını taklit ediyor. 

öyleyse, muhakeme devam ederken devlet içinde de bir bahar temizliği yapılacak. Bu bir temenni veya teklif değil. Bu iddianame ile koca devlet kayası yerinden oynadı. Altındaki fitne-fücur ortaya çıktı. Artık kimse devlet gücünü, o fesat yuvasını örtmek için kullanamaz. çünkü bir kere gördük. Demek ki, birilerinin o kuytuları temizleme görevi bulunuyor.