Aile müessesesinin ihyası, huzur ve mutluluğun sürekliliği için öncelikle “Niçin evlenmeli ve aile müessesesi kurmalıyız?” sorularını doğru cevaplandırmalıyız.

Meselenin dinî boyutunu ele aldığımıza göre; cevabın ilk şıkkı, “Evlilik, İlâhî bir emir (şartlarını taşıyanlara), Nebevî bir sünnet, peygamberî bir yol, bir tavsiyedir” şeklinde olmalıdır. Bu bağlamda, evlilik ve aile müessesesinin ana fonksiyonları İslâm kaynaklarında şöyle sıralanır:
a) Neslin devamı ve korunması.
b) Nefsin terbiyesi.
c) Aklın, zihnin, duyguların muhafazası.
d) Beden sağlığını temin.
e) Düzenli bir hayat sürmek.
Bu maddelerin özet açılımını yaparsak:
* Hayat şartlarını birlikte göğüslemek,
* Aile, neşenin ve hüzünlerin paylaşıldığı, her zaman yardımlaşmanın yaşandığı mekândır.
* Sosyal hayatta üstlenilecek roller aile ortamında öğrenilir, özümsenir, benimsenir.
* Aile, dünyanın bunaltıcı, yorucu işleri ve problemlerinden kurtulmanın adresidir.
* Evlilik ve aile müessesesi, huzur ile mutluluğun üretim ve dağıtım merkezidir.
Bir başka açıdan bakıldığında aile yuvası kurmanın, “Ebedî bir hayat arkadaşı elde etmek, dünya hayatının mutluluğu ve günahlardan çekinmek” gibi fonksiyonları olduğunu görüyoruz.
Diğer taraftan kadının evlenmesinin psiko-sosyal boyutu, onun yapısında çocuk okşamak, sevmek meylinin bulunmasıdır. Bu meyelânı da, “dünyada ona hizmet, ahirette şefaatçi, öldükten sonra da ona sevap kazandırması” gibi duygular güçlendirmiştir.
Ayrıca, hepimiz huzur ve mutluluğun peşindeyiz. Bunu sırf mal, mülk, zenginlik, makam, mevki, şan, şöhret ile yakalayamayacağımızı yaşayarak görüyoruz.
Huzur ve mutluluğa ulaşmanın etkili bir yolu, Kur’ân ve Sünnet-i Seniyye dairesinde bir evlilik ve aile yuvasındadır. Bu da;
- Dengeli ve sağlıklı bir evlilik yapmak.
- Sorumluluklarını bilmek,
- Vazifelerini yerine getirmek,
- Birbirinin haklarına saygılı olmaktan geçer.
Ve şu husus da unutulmamalıdır: Mutluluğu bulmak için değil, paylaşmak için evlenmeli. Zira, mutluğun da temeli paylaşmaktır.