Eşlerin arasını açan, aile hayatını târ ü mâr eden olumsuz duygular ve hasletlerdir. Bunların başlıcaları yalan, iftira, gıybet, cimrilik, hased, kin, riya, sûizan, tecessüs, bencillik, cerbeze, gaflet, gurur, kibir, hırs, inat, yeis, hile, aldatmadır...

Eğer bunlar ‘nefis terbiyesi’yle mecralarına yönlendirilmezlerse huzursuzluk, aile kavgaları, hatta aile parçalanmaları ve boşanmalara bile sebep olabilir.
- Egoizm (bencillik) yalnız kendini düşünmektir ki, aile hayatını tahrip eder.
- Yeis, gelişmenizi önler, aile hayatındaki beklentilerinizi boşa çıkarır, planlarınızı bozar.
- Yalanın küçüğü, beyazı yoktur, aile hayatı yalanlarla sürdürülemez.
- Gıybet (dedikodu) fertleri manen öldürür, aile hayatını allak bullak eder!
- Haset, çekememezlik evvelâ haset edeni yakar, sonra aile fertlerini.
- Düşmanlık, kin ve nefret gibi olumsuz duyguları mecralarına yönlendirmelidir. Meselâ düşmanlık duygusuna en çok lâyık olan ‘düşmanlık’ duygusunun kendisidir, nefs-i emmâredir, şeytandır vs...
- Riya, gösteriş mutluluğa indirilen en büyük bir darbedir.
- Sû-i zân (başkaları hakkında kötü düşünme) manevî bir hastalıktır.
- Tecessüs (özel ve gizli halleri araştırmak) ahlâk dışı bir olaydır.
- Cimrilik, kesenin ağzını bağlatır.
- Gurur ve kibir büyültmez, küçültür.
- Hırs, sebeb-i hasarettir, kaybettirir.
- İnadın iki gözü de kördür! Müsbete kanalize etmeli, olumlu sahalarda kullanmalıdır ki, bunun da adı ‘azim’ ve ‘sebat’tır.
- İsraf, aşırı tüketim, zamanımız dahil her şeyi öğüten canavardır.
- Baskı, zorbalık kabiliyetleri köreltir.
- Müstehcenlik kıskançlık, kavga ve problem sebebidir.
- Moda düşkünlüğü insanı, insana kul ve köle yapar.
Bu olumsuz duygu ve hasletler “nefs-i emmâre”nin acı meyveleridir ve onlara hâmîlik eden baş aktör de odur. Nefs-i emmâre ise, menfî duyguların ve gayr-i meşrû zevklere meylin hâkim olduğu terbiye edilmemiş bir ruh hâlidir. Her türlü kötülüğü şemsiyesi altına almıştır. Hz. Peygamber’in (asm) ifadesiyle “en büyük düşman”dır.