Hacı Bektaş’ta gayet laikçi bir saldırıya uğrayan Başbakan Yardımcısı Bekir Bozdağ, “Saldırganı alnından öpmedikleri kaldı!” demiş ya.
Onu da yaptılar; o zihniyet bu günlerde “eylemciyi” göklere çıkartmakta.
Başlarındaki zâtın, Gezici Vandalları “alınlarından öpmesi” gibi…
Bunların gazetelerinden biri de manşetten destek çekmiş:
“Hacı Bektaş’ın sabrı taştı!..”
¥
Bekir Bozdağ’a saldıran Gezicininki öyle münferit hareket değilmiş, haber dikkat çekici.
Tahir Alperen’in adresli, belgeli haberi:
¥ Boynunda “özel” olarak tahsis edilmiş kimlik askısı var; o zihniyetin yönetimindeki belediyede “olayın bir gün öncesine” kadar istihdam edilmiş, olaydan bir gün önce o belediye tarafından “kağıt üzerinde” işten çıkartılmış, “gayet Gezi eylemcisi” bir vekilin etrafıyla telefon konuşmaları var.
¥ Saldırgan Gezici, eylemi gerçekleştirdikten sonra, vandalı alnından öpen yöneticilerin sevgi çemberine alınıyor.
¥ “Abi”li “Yavrum”lu ilişki aşikâr; inorganik ilişki!
¥ Gezici saldırgan, Audi marka “Parti” aracına alınıyor, bu arada Gezici’nin cep telefonuna arabadakiler tarafından el konuluyor, telefondaki arama kayıtları –nedense- siliniyor.
¥ Karakola bu “ekip” tarafından götürülen Gezici, içeride susma hakkını kullanıyor, taktik “taşımalı eğitim” usulü mü!..
¥
Birçok terör olayına sahne olan Gezi kalkışmasına vâki destekleri ortada; her türlü kışkırtmayı yaptılar, hatta aralarında bir komiserimizin de olduğu 5 vatandaşımızın ölümüyle sonuçlanan olayları gerçekleştirdikleri için “terör faillerinin” alınlarından öptüler.
Biraz geriye gidelim; Enerji Bakanı Taner Yıldız yumruklandığında da, o taraftan “EEEE, sabır taştı azizim!” yollu laflar gelmişti.
Danıştay saldırısının ardından, olayın “Din’le Diyanet’le uzaktan yakından alâkalı olmadığını” bildikleri halde, hemen vukuat mahalline koşup, laikçi-yobaz kitleleri kışkırtmaktan geri durmamışlardı.
Sayın Cemil Çiçek ve diğer AK Partililer az daha linç ediliyordu, “Türkiye laiktir laik kalacak!” sloganları arasında!..
Ergenekon davası kararlarına verdikleri tepkinin mâhiyeti açık…
Yüzbinlerce belgeye dayanan ve mahkeme kararıyla sahihliği belgelenen Ergenekon iddianamesindeki fiillerden birine dahi “tepki” göstermediler!..
Suriye’deki Esed katliamlarını açıktan desteklerken, Mısır’daki Sisi terörüne, “Tamam darbe doğru değil, katliam doğru değil ama… Doğru değil fakat… Mursi de arkasındaki halk desteğine çok güvendi!.. Gör ey AKP gör ve kendine fazla güvenme!.. Hem zaten Menderes de...” yollu lakırdılarla “zımni” destekte bulundular.
¥
Bazı ezik ve de büzük muhafazâkarlar, derin sol ile uzlaşma, anlaşma vesaireden bahsederler… Dünyaya “derin sol”un ‘afedersiniz’ apış arasından bakmayı adet bellemiş bu gayet muhafazakar tipler, derin soldan meşruiyet dilenirler de…
A benim temiz kardeşim; bilmez misin ki
Derin sol “sıkılı yumruk”tan da ötesidir; “Parti” dedikleri de yumruğu her fırsatta “Milletin” kafasına “indirtmek”ten başka bildiği de, “çıkar gördüğü” de yol olmayan bir zihniyetin ete, kemiğe bürünmüş halidir!..
Amblemi “silah” olan “parti”dir!..
Recep Tayyip Erdoğan’a, Bekir Bozdağ’a “kızgınlıkları” çıkarlarının yerle bir edilmiş olmasındandır!..
Milletle bunların çıkarları terstir, millet kazandıkça bunlar kaybeder.
Meşruiyetini kağıt üzerinde var olmaktan değil de millet nezdinde var ve muteber olmaktan alıyorsan yürürsün.
Milletle ve değerleriyle “çıkar çatışman” varsa çareyi “namlusu millete dönen” tanklarda, kalabalık arasından suratlara inen kalleş yumruklarda, kışkırtıcı sloganlarda ve “alnı öpülen saldırganlarda” ararsın.
¥
Arzu ettiğin olmayınca da…
“Bu millet koyun azizim!..” dersin; “Boşveeer, şerrrrefffeeee!!”
“Gaaark!!!”