Ersoy Dede

Ersoy Dede

Bir kitabımız çıkıyor

Bir kitabımız çıkıyor

Önümüzdeki hafta bir kitabımız çıkıyor inşaallah.. Seçkisi özenle yapılmış çok sayıda makalemizin bir araya toplandığı bir arşivlik çalışma.. İsmi; “Bir Çocuk Öldü”.. Türkiye’de çocuk olmanın, Türkiye’de zenci olmanın ve Türkiye’de zenci çocuk olmanın ne demek olduğunu anlatan ibretlik bir olay üzerine yazdığım yazının başlığıydı bu.. Profil Kitap Genel Yayın Yönetmeni dostum Cem Küçük bu ismi önerdi kitap için.. Sadece yazıdaki anlamıyla değil, metaforik açıdan da baktığım zaman beni ve kitapta okuyacaklarınızı isabetle karşılıyor..

NEDEN BU SALDIRILAR?

Bazen ben bu sütunda sert bazı yazılar kaleme aldığımda uğradığım haksız bir saldırı oluyor. Tahmin edersiniz.. Kimin adamı olduğum, kimden ya da nereden beslendiğim, bana bu yazıları kimin yazdırdığı gibi ahlak dışı saldırılara cevap verdim uzun süre.. Kendimi anlatmaya çalıştım; “öyle değilim, böyle değilim” dedim durdum.. Siz de okudunuz zaman zaman benim bu isyanlarımı. Bu karşı çıkış, son günlerini yaşamakta olan çocuğun, çocuksu-masum karşı çıkışlarıydı. Ama anlatamadım bir türlü.. Ya ideolojik körlük dediler aldığım pozisyona ya da satılmışlık.. Öyle büyük satışlar gördü ki bu medya, sadece açık kaynaktan beslenen, gördüğünü ve de inandığını yazan birinin olabileceğine inanamıyor insanlar.. Üzgünüm ama, gerçek bu..

KİMİM BEN?

Dindarların, Kürtlerin, Alevilerin, cümle ezilmiş, hakkı yenmiş insanların hakları için kalemimle mücadele ederken uğradım bu saldırılara.. Soyadım “Dede” diye Alevi zannettiler.. Dedim ki; “şereftir”.. Diyarbakır’a hayranlık duyan yazılarımı okuyanlar Kürt zannetti.. Dedim “onurdur”.. “Ermeni misin?” diye soranlara da dedim ki “elbette”.. Üstelik de sonuna kadar “başörtülüyüm”.. Baba olduğum kadar anneyim de.. Hem öğrenciyim hem veli hem de öğretmen.. Üstelik atanamayan öğretmen. 18 ay askerliğimi yapmış olmama rağmen bedelli bekleyen bir gencim.. Hem emekli olmak için yaşımı beklemek istemiyorum, hem de çalıştığım AVM’ye mescid yapılmasını istiyorum.. Kot taşlama işçisiyken öldüm, Tuzla’daki tersanelerde sakat kaldım.. Ne anlatayım size?.. Böyle kategorize ederek bir yerlere varamayacaklarını anlayanların bir kısmı pes etti diğer kısmı ise bel altına inmeyi tercih etti.. Hepsini selamladım saygıyla.. “Bir Çocuk Öldü”yü okuduğunuzda her makalede ayrı bir parçasını bulacaksınız bu anlattıklarımın..

MAKBUL TÜRK

Zonguldaklı bir madenciyim aslen.. Biliyorum 1991’deki Direniş sırasında çok eleştirdim sistemi ama aslında “Devlet”e karşı gelmemenin öğretildiği bir memur evi benim büyüdüğüm ev.. Sorunu olmayan.. Makbul Türk.. O sorunların hepsini ben çıkardım başıma.. Ve çok mutluyum bu sorunlara karşı savaş veriyor olmaktan.

O ÇOCUK ARTIK ERGEN

Bir çocuk öldü. Bütün masum soruları soran, aldığı yanıtları doğru zanneden çocuk öldü bu savaş sırasında. Bundan sonra bir ergen yürütecek bu mücadeleyi.. Bazen asi ama söz dinleyen, kızan ama makul açıklamalardan da tatmin olan, beklentileri olan gerçekleşmeyince derin hayal kırıklıkları yaşayan bir ergen var artık.. Ve intihara meyilli bir ergen.. Çok üzgünüm ama çocuğu öldürdüğünüz gibi öldüremezsiniz onu. Kalın sağlıcakla.

Önceki ve Sonraki Yazılar
Ersoy Dede Arşivi