Bir insan ister zengin olsun ister fakir, ne zaman karnı doyar?

Kendi el emeğini tattığı vakit.

Sofrası ister zengin olsun, ister kuru bir ekmekle bir tas suyu olsun, eğer kendi el emeği ve göz nuruysa daha büyük haz alır.

Eskiler derler ki; “Elden gelenle öğün olmaz, gelse de vaktinde bulunmaz.” Yine derler ki, “ihtiyaç sahibi insanlara balık vermeyi değil, balık tutmayı öğretmeli.”

TİKA bulunduğu ülkelerde hep bu manada faaliyetler yapıyor. Ellerinin emekleriyle, gözlerinin nuruyla çalışabilecek ama imkânı olmayanlara destek veriyor.

Bu örneklerden birine de Tunus’ta rastladım. Tunus’ta engelli ve yoksul aileler için 200 adet elle taşınabilir ekmek fırını dağıtıldı.

Sadece ekmek fırını değil tabii, ilk etapta fırının yanabilmesi için, her fırının yanında tüp ile yeterli miktarda un, maya ve yağ verildi.

¥

Tunus’un yöresel ekmeğinin adı “Tabuna.” İç Anadolu’daki bazlamanın biraz şişkini, somunun biraz zayıfı ya da “göbüt” denilen ekmeğin aynısı.

Bu tür ekmeği yapabilecek malzeme ve teknik gücü olmayan Tunuslulara, ekmek fırınları bir törenle dağıtıldı.

Dağıtım törenine Tunus Kurucu Meclis Başkan Yardımcısı Bayan Meherzia Labidi’nin yanı sıra bakanlar ve milletvekilleri de katıldı.

TİKA Tunus Koordinatörü Musa Gürbüz ve koordinatör yardımcıları Rıfat Karamahmut, Süleyman Kızıltoprak ile Tunus’un hatırı sayılır Emel yardım kuruluşuyla birlikte, çok sayıda Tunuslu katıldı ve tören esnasında pişirilen ekmekleri bölüştüler.

Üç yıl öncesine kadar Tunus sokaklarına başörtüyle çıkmak yasakken bugün Tunus Meclisinin Kurucu Başkan Yardımcısı Bayan Laabidi, başörtülü bir şekilde hem mecliste hem sokakta hem de törenlerde ülkesini ve halkını temsil etmekten onur duymakta.

Bayan Laabidi, Türkiye’yi temsilen TİKA’nın Tunus halkına ve devletine yaptığı yardımları, “kardeş ülke ve kardeş halk” olmanın gereği olarak gördüklerini ve bu dayanışmanın sürmesini diledi.

¥

Yine TİKA sosyal sorumluluk projeleri kapsamında, görme engellilere ve dilsizlere yönelik üretim atölyeleri faaliyete geçirmiş.

Elbet Tunus’la iş birliği bu kadar değil. İşsiz kadınlara istihdam meydana getirmek için ülkenin önde gelen sivil toplum kuruluşlarından Emel derneğiyle meslek edindirme kursları açmış.

Bunlardan biri de tekstil atölyesi. Yaklaşık 50 hanımın ekmek sahibi olduğu bu atölyede hem üretim yapılıyor hem de sürekli eğitim merkezi olarak kullanılıyor.

Flora bakımından çok zengin olan Tunus toprakları oldukça bereketli. Teknik yoksulluk ve istihdam problemleri yüzünden topraklar işlenemiyor.

Türkiye ile Tunus hükümetlerinin iş birliği sonucu “arıcılık” başta olmak üzere; “tarım, turizm, sağlık” alanlarında yeni projeler hazırmış.

Kısacası, Türkiye’de ve Tunus’ta “imecenin” adı, “kardeşlik dayanışması” olarak biliniyor.