Bugün Bayram. Bugün bir bayram havası ile kalpler coşuyor. Sabah namazla başlayan Allah’a yakınlaşma ve kardeşlik ruhu, gün içinde yakınlar, akrabalar ve tanıdıklar ziyaret edilerek devam ediyor.

Belki eş-dostla sohbet sırasında dünyada yaşanan zulümlerden, Müslümanların kardeşliğinden ve bir şeyler yapılması gerektiğinden ya da yapılmadığından söz ediliyor. Nadir de olsa medyada sosyal dayanışma, barış, kardeşlik ve birlik mesajları veriliyor. 

Ancak sonrasında -her zaman olduğu gibi- konuşulanlar sözde kalacak, unutulacak. Herkes öyle yoğun bir çalışma temposu içinde olacak ki birçok konu hatırlanmayacak bile.

Halbuki duyarlı olmalı her Müslüman; vicdanı diri olmalı, merhametli olmalı. Özellikle son dönemde internete düşen görüntüleri Allah bizim için, merhamet etmemiz için yaratıyor, imtihan ediyor bizi. "Size ne oluyor ki, Allah yolunda ve: "Rabbimiz, bizi halkı zalim olan bu ülkeden çıkar, bize Katından bir veli (koruyucu sahib) gönder, bize Katından bir yardım eden yolla" diyen erkekler, kadınlar ve çocuklardan zayıf bırakılmışlar adına savaşmıyorsunuz?" (Nisa Suresi, 75) diye soruyor Kur'an. "Merhamet etmeyene merhamet edilmez" buyuruyor Peygamber(asm). Biz ise zulümleri sadece izliyor, zalimlerle birlikte yol alıyoruz...

“Size ne oluyor? Nasıl hüküm veriyorsunuz? Yoksa (elinizde) ders okumakta olduğunuz bir kitap mı var? İçinde, neyi seçip-beğenirseniz, mutlaka sizin olacak diye. Yoksa sizin için üzerimizde kıyamete kadar sürüp gidecek bir yemin mi var ki siz ne hüküm verirseniz o, mutlaka sizin kalacak, diye.” (Kalem Suresi, 36-39) buyuruyor Allah. "İman ettim" diyorsak, diğer âyetleri göz ardı ederek, Kur'an'dan seçtiğimiz âyetlere uymak, belli emirlere itaat etmek,, bir ucundan ibadet etmek gibi bir lüksümüz olabilir mi?

Bediüzzaman da bizi, "ittihad âdet değil ibadettir" diyerek uyarırken, biz etrafımızda olup bitenlere kör, sağır, dilsiz mi olacağız? Yoksa yapabildiğimizin en fazlasını yapma gayreti içinde mi olacağız? Oturanlardan ve uyuyanlardan mı olacağız yoksa yürüyen, koşan ve yol alanlardan mı?

Bayram ruhu gerçek anlamda, Kur’ân ahlâkını, Mekke ve Medine’den insanlığa ulaştıran ruhtur. Peygamber(asm)’ın, “kim müminlerin dertleriyle ilgilenmezse onlardan değildir”  hadisi karşısında vicdanen rahatsızlık hisseden ruhtur. 

Aramızda mezhep, görüş ve uygulama anlamında çeşitli farklılıklar olsa da bu, “...birbirinizle tanışmanız için sizi halklar ve kabileler (şeklinde) kıldık. (Hucurat Suresi,13) ayetiyle bildirildiği gibi, bizim tanışıp kaynaşmamız içindir. Farklı olmamız, birbirimizin din kardeşi olduğumuz gerçeğini değiştirmez. 

Filistin ve diğer İslam ülkelerindeki tüm sorunların çözümü, Allah'ın ipine hep birlikte sarılmaktır. Sorunlar deccali/şeytani yöntemlerle değil, rahmani yöntemlerle çözülür. Yeryüzünde Allah’ın sistemi, şeytanî sistemin yerini almadıkça ızdırabın, acının önüne geçmek mümkün değildir. Birlik olmak yalnızca Müslümanların değil, tüm insanlığın çektiği sıkıntılara -Allah'ın izniyle- son verecek, dünya barış, huzur ve mutluluğa kavuşacaktır. Böylece Kur'an ahlakının güzelliklerinin yaşanmadığı hiçbir yer kalmayacaktır.

İslam’ın kardeşlik ruhunu kıyamete kadar devam ettirecek olan İttihad-ı İslam’dır. Tüm Müslüman ülkelerde bayramla solunan kardeşlik duygusunu güçlendirecek, barış, huzur, dostluk mutluluk verecek, ruhumuzu coşkuya açacak, asıl sevinci yaşatacak olan bayram budur.

“Ruh-u canımızla mübarek bayramınızı tebrik ediyoruz. İnşaallah, âlem-i İslâmın (İslam aleminin) da büyük bir bayramına yetişirsiniz. Cemahir-i müttefika-ı İslâmiyenin (birleşik İslam cumhuriyetlerinin) kudsî (mukaddes) kanun-u esasiyelerinin (anayasasının) menbaı olan (kaynağı olan) Kur'ân-ı Hakîm, istikbale (geleceğe) tam hâkim olup beşeriyete tam bir bayramı getireceğine çok emareler (işaretler- deliller) var.” (Emirdağ Lâhikası)

Evet inşaAllah asıl bayramımıza yetişiriz. Sevginin, dostluğun, barışın, kardeşliğin, huzurun bayramına... 

... Hayırlı bayramlar dilerim.