Taaa sezon başından bu yana bu sütunlarda hep şu görüşü dile getirdim; Ligin takım gibi oynayan bir numaralı takımı Beşiktaş... O günlerden bugünlere geldik. Aradan üç ay gibi bir zaman dilimini geride bıraktık. Bu Beşiktaş adlı takım, Olimpiyat Stadı veya onun gibi çimli balçıklara rastladığında yukarıda sözünü ettiğim niteliklerinden kopmuş gibi göründü. Ama ne zaman ki ayaklarının altında halı buldu, Feyenoord, Arsenal ve Tottenham gibi takımlara bile kafa tuttu, futbol oynadı.
Evet, öteden beri yazlık takım olarak isimlendirdiğim Sivasspor karşısında da Beşiktaş futbol oynadı. Bu takımın sezon başından bu yana en çarpıcı özelliği, topa sahip olduğundan yüzde neredeyse 85-90’lara varan biçim öne doğru oynamasıdır. Yani bazı ismi büyüğe çıkmışların en son adamından kalecisine kadar geriye oynadığı gibi çağ dışı değil... Ankara’daki halı zeminde de bunu gördük. Veli-Atiba temel direklerinin üzerinden Gökhan, Olcay ve Kerim’in de çok yerinde gidiş gelişleriyle orta alanı betonlaşan Beşiktaş, ilerde de Demba Ba gibi futbolu bilen, bakın burası çok önemli, futbolu bilen bir son adamla futbol oynuyor dostlar. Yardımlaşma çok iyi... Savunma dörtlüsü sağlam... Beşiktaş’ın yediği gollere bakın; neredeyse hepsi yan top, ölü top... Avrupa maçları hariç tabii ki... Demek ki, şimdilik en ciddi arıza adam paylaşmada, zamanlamada ve de kalecinin yüksek topa çıkış hamlesinin eksikliği... Tolga’daki düşüş acaba, Çek maçının sebebi olarak görülüp Letonya maçında kesik yemesi mi? Bu, kalecilerde ciddi tahribat yapar. Neyse, Beşiktaş liderliğini hak ediyor. Serdar-Necip  değişikliği zorunluluktan ama Kerim-Oğuzhan ve Olcay-Franco değişiklikleri ise oyunun gidişindeki bazı düşüş ve zorunluluktandı. Ama tekrar edeyim, en önemlisi Beşiktaş’ın öne doğru çabuk ve hızlı oynama arzusu, isteği ve bunu büyük oranda gerçekleştirmesidir.