Altmış yaşındaki teyzem, cep telefonu çaldığında açıp yakınları ile sohbet ettiğini fakat telefonda bir arıza meydana geldiğinde torunundan yardım almak zorunda kaldığını söylüyor, “Ben bu teknolojinin dilini hiç çözemiyorum evladım” diye dert yanıyor. Orta yaşı aşmış kişilerin büyük bir kısmının teknolojiye adapta olamamaktan yakındıklarını görürsünüz. Çünkü onlar, teknolojinin bu kadar yaygın olmadığı bir dönemde, yeşilin, toprağın ve doğanın sırrını okuyarak büyüdüler. O zamanlar, çocuklar çamurdan yollar, tahtadan bebekler, meyve kabuklarından araçlar yapar ve hayatı oyunlar aracılığıyla tanırlardı. İletişim cep telefonları ile değil yüz yüze yapılır ve paylaşım zenginleştirilirdi. Bugünün çocukları ise, bilgisayar, cep telefonu ve elektronik araçlarla çok erken yaşlarda tanışıyor ve bu araçları rahatlıkla kullanabiliyorlar. Anne-babalar benim çocuğum üstün zekâlı, çok iyi bilgisayar kullanır diyor ve bu araçların çocukların zekâlarını geliştirdiğinden söz ediyorlar. Fakat uzmanlar çocukların teknolojik araçları kullanma konusunda eğitilmeleri gerektiğini, aksi takdirde, şiddete eğilim, obezite, saldırganlık, dikkat dağınıklığı gibi sorunların ortaya çıkabileceğini belirtiyorlar.
Uzmanların uyarılarına rağmen bilgisayarı bilinçli kullanma noktasında çocuğunu destekleyen çok az aile var. Aileler özel gün ve haftalarda çocuklarına hediye olarak tablet ya da cep telefonu alıyor ve çocuğun harika bir internet kullanıcısı olduğunu düşünüp, bunun yüksek zekâ belirtisi olduğunu ifade ediyorlar.

Çocuklar kontrolsüz şekilde kullandıkları internet ve benzer araçlara bağımlı hale gelerek toplumdan soyutlanıyorlar. İnternet bağımlısı çocuk, orada internet yok deyip, tatillerde ailesi ile köye gitmek istemiyor. Çocuk internetsiz bir hayatı tahayyül dahi edemiyor. İnternet artık çocuğun arkadaşı, kardeşi anne babası ve her şeyi oluyor. Anne-babalar bunu bir avantaj olarak görüp övünürken çocuk bu araçların bir versiyonu haline geliyor. Artık bir süre sonra, duyguları köreliyor, refleksleri zayıflıyor, insani ilişkileri gittikçe cılızlaşıyor. Çocuk adeta robot haline geliyor, hareket ediyor fakat bu araçlardan uzak kaldığında karaya atılmış balık gibi oluyor.

Anne babalar internetin ihtiyaç dışında kullanılmaması konusunda çocuğu yönlendirmelidirler. Kalan vakitlerde çocuk ödevlerini yapmalı, arkadaşları ile vakit geçirmeli ve anne baba ile sohbet edebilmelidir. Aksi takdirde bu çocuklar gelecekte elektronik birer araca dönüşecek ve farklı sorunların eşiğine sürükleneceklerdir. Anne-babalar olayı bu boyuta getirmeden önlem almalıdırlar.