1- Sadece çocuğunuzla ilişkilerinizde değil, kendinizle ve çevrenizdeki insanlarla ilişkilerinizde de, doğru davranmaya ve doğru düşünmeye gayret edin. Özür dilemek erdemdendir. Çocuğunuza karşı hata yaptığınızı düşündüğünüzde özür dilemekten kaçınmayın. Böylelikle çocuğunuz her insan gibi annenin de hata yapabileceğini öğrenmiş olacaktır.

2- Çocuklarınızın bir hatası ile karşılaştığınızda, “senden adam olmaz, artık umudumu kestim, hep böyle yapıyorsun vb.” ifadeler kullanmayın. Bu tür yaklaşımlar, çocuğun hatalı davranışlarını değil doğrudan kişiliğini hedef alır. O yüzden çocuk, kendine olan inancını kaybeder ve başaramam, yetersizim diye düşünmeye başlar. Çocuğun hatalı davranışını tespit edip, bu davranışın olumsuz sonuçlarını ona gösterin fakat hiçbir zaman kişiliğini hedef almayın.

3- Mükemmel bir anne olmalıyım düşüncesi ile hareket edip hayatı çekilmez hale getirmeyin. Yaptığınız işi en iyi şekilde yapmaya gayret edin fakat bir insan olarak hiçbir şekilde mükemmel olamayacağınızı aklınızdan çıkarmayın. Her şeyin bir üst modeli olacak ve siz bu yarışı kaybetme riski ile karşı karşıya kalacaksınız. O yüzden mükemmeli arayın ama bunu saplantı haline getirmeyin.

4- Hatalarınızı başkalarının üzerine yıkıp, suyun yüzüne çıkmaya çalışmayın. Aksine hatanızla yüzleşin ve hatanızın size neler öğrettiğini analiz edin. Aynı hatayı tekrar yapmamak için hangi yoldan gideceğinizi belirleyin. Hata ile yüzleşmenin size büyük katkıları olacaktır. Suçu başkalarının üzerine yıktığınız taktirde ise hatanızı görme şansına sahip olamayacaksınız. Çünkü hatası ile yüzleşmekten kaçınan kişi sürekli bahaneler üreterek kendinden kaçmaya çalışır. 

5- Çocuğunuz okul çağına geldiğinde bir program hazırlayın ve ona zaman bilinci kazandırın. Zaman paradan çok daha değerlidir. Bizler dünya ve ahiret geleceğimizi kısıtlı olan bu süre içinde kazanacağız. O yüzden çocuğunuzu zaman israfı konusuna bilgilendirin, onun oyunlarından çalmayın fakat zamanı nasıl kullanması gerektiğini yaşantınızla öğretin.