HDP’nin şımarması üzerine PKK, saldırılarına tekrar başladı. Maalesef hava raporu verilir gibi her gün şehit ve saldırı raporları verilir oldu. Teknolojik donanım itibariyle eskisinin bin kat üstünde olan güvenlik güçlerimiz, inşallah bu defa bu işin üstesinden gelecektir.  Siyasi irâdenin arkasında diri bir sosyal irâde olduğu zaman bu mesele çok çabuk halledilir. Şimdi, terörü iç siyaset malzemesi yapma zamanı değil; terörün kökünün kazınması için kenetlenme dönemidir. MHP ve CHP bu konuda, eskisine nazaran daha olumlu yaklaşmakla, kamu vicdanında olumlu bir yer kazanmaya başlamıştır.

PKK saldırılarında şehit olanlara Allah’tan rahmet diliyor; son günlerin diğer önemli konusu olan erken seçim tartışmalarına gelmek istiyorum.

Seçimden beklemedikleri bir sonuçla çıkan Ak Partililer, “Vatandaşımız 7 Haziran’da hata yaptığını anladı. Halk, HDP’nin barajı geçmesinde, kendisini mes’ul tutuyor. Bir seçim daha olsa giden o oylar geri gelir ve en az % 45 ile tek başına hükûmet kurma çoğunluğunu alırız. Zaten pek çok yerde çok küçük farklarla birer milletvekilliği kaybedildi. Akıllanan vatandaş tekrar bize oy verir.” düşüncesiyle, erken seçime ağzı sulanarak bakıyor. “Eh!... Tayyip Bey de ikide bir ‘tekrar seçim’ deyip durduğuna göre vardır bir bildiği.” diye düşünen Ak Partililer de çoğunlukta.

Ey Ak Partililer!..

Dost acı söylermiş…

Kazın ayağı hiç de öyle değil… Yukarıdaki cümlelerin hepsi birer serap… Acı gerçek başka türlü…

13 sene yerinde taş gibi duran Ak Parti iktidarına karşı, muhalefette de bir çekinme, bir korku vardı. Bu korku eşiği psikolojik olarak Gezi olayları ile aşıldı; 7 Haziran’da ise siyasi olarak aşıldı bu korku eşiği. “Yenilmez armada”nın yenilebileceği görüldü. Yani taş yerinden oynadı. Bu aşama siyaseten çok önemli bir aşamadır; hatta imkânsızın başarılmasıdır. Şayet 7 Haziran’da Ak Parti gene % 49-50’lerde oy alsaydı, muhalefet havlu atacaktı ama olmadı, o korku eğişi aşılarak, muhalefet tekrar diri bir psikoloji yakaladı. Seçimden önce oy kaybı konusunu yazmıştık ama kulak asan olmamıştı. Şimdi de kulak asmayacaklarını tahmin ettiğimden, inanın ne yapılması gerektiği konusunda klavye oynatmak istemiyorum. Her insan gibi bizim de bir sabır sınırımız ve tahammül gücümüz var bilâder.

Ak Parti’nin içinden de böyle sâfiyane düşünenler var ama asıl kurnazlar, muhalefettekiler. “Giden oylar geri gelir.” diyerek Ak Parti’yi mandepsiye getirmeye çalışan kolpacılarla dolu ortalık. 

Ak Parti, 2011’de Van, Diyarbakır, Siirt, Bitlis’te kazandığı milletvekillerini erken seçimde kazanabilecek mi? Mesela Diyarbakır’da 10-1 başarısızlığını hiç olmazsa 6-5 yapabilecek mi? Van’da 2011’de 4-4 olan orana tekrar çıkabilecek mi? Ağrı’da 4-0 olan oranı, hiç olmazsa 2-2 yapabilecek mi? Hiç sanmıyorum!.. O zaman erken seçim niye? Doğu ve Güneydoğu’da halk, birkaç yıldan beri PKK’nın insafına terk edilerek devlete ve iktidara güveni sıfırlanmıştır.

Halk da Ak Parti’ye oy vermeyerek bir mesaj vermiştir. Şu durumda erken seçim olsa bu halk gene Ak Parti’ye oy vermeyecektir. 

Hulasatü’l-kelam: Erken veya tekrar seçim, Ak Parti’nin intiharı olur. Yerinden oynamış taşa bir omuz daha atıldığında, tamamen yuvarlanıp gidecek gözüyle bakılırken ve muhalefet bu tarifsiz gücü elinde bulundururken, erken seçime gitmek, 2002’de MHP’nin yaptığını yapmaktır. 

Ey Ak Partili yetkililer!...

Kolpacılara kanmayın; dolmuşa binmeyin; mandepsiye gelmeyin!..