Okumayan bir toplum değiliz fakat neyi okuyacağımız konusunda yetersiz kalıyoruz. Elimize geçen kitabın içeriğine hiç bakmadan okuyoruz, işe yarasın yaramasın her bilgiye ulaşıyor ve zihnimizi çöplüğe çeviriyoruz.

On yılı aşkındır annelerle eğitim çalışmaları yapıyorum. Gördüğüm kadarıyla anneler çocukların eğitiminden tutun da aile ilişkilerine sosyal yaşamlarına kadar her konuda interneti açıp bir şeyler okumuşlar. Fakat ne yazık ki, hiç işlerine yaramayacak onca bilgiyi zihinlerinde taşırken, hayatlarına yön verecek, yüce kitabımız Kur’an’ı, Hz. Peygamberin örnek yaşamını yeterince tanımıyorlar. Kendilerine günde ne kadar Kur’an okuyabiliyorsunuz diye sorduğumda arada Cuma sohbetleri yapılıyor orada okuyoruz bir de Ramazan’da mukabelelere katılıyoruz diyorlar. Okullarda çocuklarımız dini eğitim alıyorlar, artık dinlerini özgürce öğrenme ve yaşama hürriyetine sahipler fakat Kur’an’ı yeterince tanımıyorlar. Oysa dini eğitime ağırlık verilen bir toplumda fertlerin dinlerini daha iyi tanımaları ve yaşamaları beklenir. Bizler dindarlaşıyoruz diye kendimizi avutmaya devam etsek de, insanlarımızın Kur’an’la ilişkisi, sadece kulaktan dolma bilgilerden ibaret. Gençler Kur’an okumak yerine popüler kitaplara, popüler dizilere yöneliyorlar. Ebeveynlerimiz ise Kur’an’ı kütüphanenin üst raflarına koyuyor ve sadece Ramazan aylarında ya da ölen yakının cenazesinde açabiliyorlar. Kur’an’ı öpüp başlarına koyuyorlar, yüksekte taşıyıp hürmetlerini ikrar ediyorlar. Fakat Kur’an’ı tanımıyorlar, anlamıyorlar ve Kur’an’ın sunduğu reçeteyi kullanamıyorlar.

Günümüz çocukları teknolojiyi kullanıyor, bilgiye kolay yoldan ulaşıyor, kendilerini ifade etmekte zorlanmıyorlar. Çocuklarımızın özgüvenleri yüksek fakat bu çocuklar değerleri ile barışık değiller. Kur’an’ı yeterince tanımıyorlar. İşe yaramayan birçok bilgiye ulaşıyor ve okuyorlar fakat kökleri ile bağlarını güçlendirecek ve kendilerine yön gösterecek başucu kitaplarını okumuyor, yabancı kaynaklardan besleniyorlar. Yaşamlarının büyük bir kısmını okullarda geçiriyor, akla hayale gelmeyecek bilgiler ediniyorlar fakat dünyaya niçin geldiklerinin farkında dahi değiller. Kendilerini tanımıyorlar, Allah’ın koyduğu yasalardan haberdar değiller, Kur’an’a vakit ayırmıyorlar. Sadece gençler değil anne babalar da, yaşamlarında her şeye yer veriyor fakat Allah’ın dinini öğrenmeye vakit bulamıyorlar. Dünya gözlerinde büyüdükçe büyüyor fakat vaktin hızla akıp gittiğini göremiyorlar. Derin bir uykuya dalmışlar ve bir türlü uyanamıyorlar.