Tedricilik esasını yazmıştık. Bunun dayanaklarını da daha yukarıda sabır, sekinet, tevekkül, itimat, bilgi, ihlas ve samimiyetle çalışma ama zaferi Allah’tan bilme, zafer hemen gelmeyince sızlanmama, başarıyı mutlaka dünyada beklememe vs. görmüştük.

Bunların en büyük düşmanı nedir biliyor musunuz?

Acelecilik.

Onun sebebi nedir?

Nefsaniyet. Gurur ve kibir. Övünme ve üstünlük taslama. Zaferin tadını çıkarma ve onu makam mansıp kapmaya alet etme gibi ahlakî noksanlıklar.

Her şeyin bir vakti saati vardır. Her işin bir başlangıcı, ortası ve sonu vardır. Dünyanın dahi gecesi gündüzü, yazı kışı vardır. Üzüm çubuğundan önce salkım çıkar, sonra koruk olur, derken yeter ve olgunlaşır da bal gibi üzüm olur. yenmezse üzerinde ya kurur, ya bozulur yok olur. İnsan da doğduktan sonra yıl geçmeyince yürüyemez bile. Birden genç, güçlü kuvvetli pehlivan olamaz. Yıllar geçer de öyle yiğit olur, olgun veya ihtiyar bir adam olur. ömrün kıymetini bilmeyen birisi olsa, bütün ömrünü bir yılda harcar bitirir, sevdiği bir vakte erişmek için. Acelecilikten korkmak lazım.

“Acelecilik şeytandandır” denmiştir. Şeytandan hayır gelmez adama. Şeytan düşmandır. Düşmanlar da birer şeytandır. Adamı aceleye getirerek bitirmek isterler. Özellikle de bir toplumda iktidara karşı yürütülen muhalefet hareketlerinde hiç aceleye gelmez. Sabırla, sessiz ve derinden faaliyet yürütmek gerekir. Düşmanın bundan haberdar olmaması çok zordur. Olur ama olmamış gibi yapar çoğu zaman. Bir açık arar suçlamak ve işini bitirmek için. Ona o fırsatı vermemek gerekir. Sabırla büyümek, çoğalmak, zenginleşmek, güç hazırlamak ve ayağa kalkınca işini mutlaka bitirmek gerekir. Yoksa o zamana kadar sabırla harekete imkan verecek güç ve kuvveti hazırlanmak gerekir.

Düşman onu vaktinden önce harekete geçirmek için türlü türlü oyun yapar. Canını yakar. Zorlar ki erken hareket etsin. Kendisini yenecek imkanı elde etmeden işini bitirsin. Artık bundan sonrası zor bir savaştır. Savaş demek bir yerde irade gücü demektir, oyun, taktik, hile demektir. Her şey çok acımasızca kullanılır.

Burada oyunu bozan, iradeyi bitiren aceleciliktir. Erken öten horoz misali başı kaybetmemek gerekir. O yüzden eğitim ve disiplin, birlikte hareket etme fevkalade önemlidir.