Yalnız kalmak çok tehlikelidir. Sürüden ayrılanı kurt kapar. Cemaat rahmet, yalnızlık azaptır.

Başarı, cemaat içinde kalarak iyi bir uyum ve itaat içinde, sevgiye ve saygıya dayalı samimi bir kardeşliğin getirisidir. Bu bakımdan birlikte yaşamanın zorluklarına tahammül etmeli, gördüklerimizden oluşan olumsuz duygularımızı gidermeli, arkadaşlarımızdan bilerek veya bilmeyerek gelen sıkıntılara sabır ve dua ile katlanmalı, cömertlik ve işara kendimizi alıştırmalıyız.

Şunu iyi bilmeliyiz ki, bu nasihatları bilmek veya başkalarına anlatmak bir marifet ise, uygulamak bin marifettir ve asıl istenen de odur. Unutmayalım, bilgi, düşünce, nazariye eğer pratikte bir şey ifade etmiyorsa, uygulamada yoksa, çok da önemli değildir. Kıymeti harbiyesi yoktur. Böyleleri ile bir dava da götürülemez.

Bu sebeptendir ki Allah Teala yapmadıklarını söyleyenleri azarlamış ve tehdit etmiştir. “Ey iman edenler, niye yapmadığınız şeyleri söylüyorsunuz?

Bir de Talut’un ordusunun denenme sahnesi var Kur’an’da. O sahne iyi anlaşılıp tahlil edilmelidir.

Kur’an bize “nice az toplulukların çok topluluklara galip geldiğini” hatırlatır birkaç yerde. Bu üzerinde durulması gereken çok mühim bir mevzudur. Tarihte bazen bir avuç iyi yetişmiş fedainin ne harika zaferler kazandığını hayretle okumuyor muyuz?

Arkadaş elbette önemlidir. Sevgili peygamberimizin torunlarından, vCafer-i Sadık (k.s.) “beş kimseyle arkadaşlık etme!” buyuruyor;

1. Yalancıyla arkadaşlık etme.İnanırsan aldanabilirsin. Çünkü o seraba benzer. uzağı yakın, yakını uzak gösterir.

2. Ahmakla arkadaşlık yapma. Çünkü sana fayda vereceğim derken zarar verir.

3. Cimriyle arkadaş olma. Çünkü ciddi şekilde ihtiyacın olduğu zaman yardımını senden esirger.

4. Korkakla arkadaşlık yapma. Çünkü seni ele verir. bir tehlike anında seni bırakıp kaçar, yalnız bırakır.

5. Günahkârla arkadaşlık kurma. çünkü o seni bir lokmaya, hatta daha azına bile feda edebilir.

Her arkadaşlık bir hak ve hukuk üzerine yürür. Bunu hakkıyla devam ettirebilenleri tebrik gerekir.