Kimlik karmaşası günümüz gençlerinin en büyük sorunlarından biridir. Müslüman bir ailede doğup büyüyen genç, kendi değerleri ile tanışma imkânı bulamıyor ve küresel kültürün kuşatması altında eziliyor. Öz kimliğini oluşturma noktasında sorun yaşayan genç, kültürel değerlerini küçümseyerek popüler kültürün savunuculuğunu yapmaya başlıyor. 

 

Şunu baştan kabul etmeliyiz ki; bizler ontolojik açıdan Allah’a kulluk yapma istidadı ile yaratıldık. Dolayısıyla tutum ve davranışlarımızın ölçüsü daima Allah’ın koyduğu ölçüler olmalıdır. İslam kültüründe bu ölçüler çocuğa aile içi ilişkiler vasıtasıyla aktarılır. Fakat ne yazık ki epey zamandır küresel bir kuşatma altında yaşayan bizler bu değerleri koruma noktasında gerekli hassasiyeti gösteremedik. Nerede nasıl davranacağımızı, davranışlarımızı hangi eksen üzerine kuracağımızı küresel güç odakları belirliyor. Bu odakların hedefi haline gelen çocuklarımız ise kokuşmuş bir kültürün esareti altında yaşıyorlar. 

 

Gençlerin maruz kaldığı sorunlardan biri de ebeveynlerin aşırı korumacı ve kısıtlayıcı tutumlarıdır. Anne baba çocuğun kapasitesi elverişli olduğu halde ona sorumluluk vermiyor, onun yeteneklerinin gelişmesine fırsat tanımıyor. Bu durum gencin sosyal ve duygusal anlamda güdük kalmasına neden oluyor. Oysa İslam toplumlarında gençler, erken yaşlarda sorumluluk alır ve yaşamlarını bu doğrultuda sürdürürlerdi. Hz. Peygamber gençlere özel görevler vermiş ve onları değerli hedefler seçmeleri noktasında desteklemiştir. Resulullah bazı gençleri o dönem revaçta olan İbranice ve Süryanice öğrenmeye teşvik etmiştir. İslam’ın ilk yıllarında Muaz b. Cebel’i Cened’e kadı ve öğretmen olarak görevlendirmiştir. Resulullah Tebük Savaşında Beni Neccar Kabilesinin sancağını henüz yirmi yaşında olan Zeyd bin Sabit’e vermiş, Bedir Savaşında, yirmi yaşında olan Hz Ali’yi sancaktar yapmıştır. 

 

Ahlak ve maneviyat noktasında desteklenmeyen gençler istenilen kalıplara kolayca sokulabiliyor. Köklerine yabancı kalan bu çocuklar, akıllarıyla, kalpleriyle ve bedenleri ile bütünlük oluşturamadıklarından, uğradıkları küresel savaşın mağlupları olarak ortaya çıkıyorlar. Ne acı değil mi?