Biz Müslümanlar kardeşiz, dostuz elhamdu lillah. Birbirimizin yâri, yardımcısı, velisi, vekili ve koruyucusu olarak yekdiğerimizi sevmeye mecburuz. Çünkü hadise göre "birbirimizi sevmedikçe mü'min olamayız. Mü'min olamayınca da Cennete giremeyiz."

Ayni dinden kardeşler olmamız, ayrıntılar müstesna, temel inanç, düşünce ve tasavvurlarda da aynı olmamızı sağlayacaktır elbette. O yüzden evren ve eşyayı değerlendirirken pek farklı düşünemeyiz.

Değişik yerlerde Müslümanların gündemindeki konuları içeren seri yazılar yazıyor, konuşmalar yapıyoruz. Bu yazı ve hitabelerde hacmi büyütmemek ve yersiz detaylara dalmamak için pek kaynaklara giremiyoruz. Zaten sosyal veya asosyal medyada uzun boylu yazı da gitmiyor. O yüzden hülasalar bazında konuları sunmaya çalışıyoruz. Aslında söylenenlerin altında mutlaka onları destekleyen ayetler, hadisler ve alimlerin içtihat veya açıklamaları vardır. "Bunlar biliniyor" diyerek süratle yol almaya çalışıyoruz.

Bunun bazı zararları da olmuyor değil. Mesela enine boyuna yazmayınca zaman zaman kendimizi iyi anlatamamış, fikrimizi güzel ifade edememiş, muhatabımızı ikna edememiş olabiliyoruz. Bu ve başka sebeplerle siz değerli okuyucularımız da farklı düşünce ve siyasi mülahazalarla yanlış veya eksik anlıyorsunuz da olabilir. Kabul ediyorum ki bunlar bir yerde insan için olağan sıkıntılardır, her zaman her yerde herkes için de geçerli olabilir. O yüzden hoşgörüyü hiç elden bırakmamamız gerekir.

Şunu da söyleyeyim; aslına bakarsanız bizim İslam Devletimiz bizi demokrasilerden elbette müstağni kılar. Batı uygarlığı da, ona sahiplenen ve yeryüzüne yaymaya çalışan gelişmiş ülkeler de, onlara İslam'ı tebliğ etme davası hariç, umurumuzda değildir. Maddî medeniyetleri ve çapulculuğa dayanan servetleri bizim gözümüzü boyayamaz. Hikmetlerini alır, canavarlıklarını reddederiz. Din, hukuk, siyaset ve medeniyette onlar bizi taklit etsinler, elimizde Kur'an ve Sünnet olduktan sonra biz kimseye muhtaç olmayız. Bu tür konularda niye onlara ittiba edelim?

Asıl ve önemli olan şudur; bu ülkede carî sistem İslam değildir. Biz ise öyle olmasını isteyerek "İslam ve ümmet" diyoruz. Türkiye'de İslamî hareketin gelişmesi ve nihaî hedefine ulaşması için mücadele ediyoruz.

Burada tartışma konusu şudur. Bir başka ifadeyle bize şunu soruyorlar: "İslam Partisine izin vermeyen bu sistemde bizim kendi İslam devlet ve medeniyetimizi inşa davamızın bir siyasi ayağı olacak mı?"

Bunu gelecek yazımızda konuşmaya devam edelim inşallah.