BİZİM Milli Takım şu İzlanda maçına en kötü tertiple ve de doğal olarak en kötü oyun formülü ile nasıl çıkartılır diye bir anket yapılsa vallahi bu kadarına bile erişen olamazdı. Düşünebiliyor musunuz, fizik olarak hem iri, hem de yüksek güçlü bir rakip ki, geriye iyi kapanıyor, açılabilmesi ancak ve ancak kanatlardan olabilir. Yani böyle bir ekibe karşı bir kanatta Cenk Tosun, diğerinde ise Arda... Yani bir aslında en son adam dediğimiz santrfor, bir diğeri ise neredeyse beş aydır hiç maç oynamamış bir futbolcu... O halde biz bu rakibi kenarlara açamayız ve dolayısıyla da göbeğe sıkışıp topları teslim ederiz.

Orta alana bakalım şimdi de... Dörtlü savunmasını göbekte tandem olarak kurmuş bir takımın birinci derecedeki olmazsa olmaz oyuncu tipi ön liberodur. Çünkü Brezilya milli takımını 27 yıl sonra 1990’da Dünya Şampiyonu yapan teknik direktör Pereira böyle bir buluşta bulunmuştur. Peki, bizdeki bu kadronun en iyi ön liberosu kimdir? Mehmet Topal tabii ki... O halde o neden stoper? Bizdeki ön libero Nuri Şahin... Hadi canım siz de... Ve diğerleri Emre ile Oğuzhan... Eh, idare eder diyelim...

Arka dörtlü tandemindeki Topal yanlış... Galatasaray ’da giderek formda gözüken Serdar neden yok? Sabri Reis’le bu Kaan’ı yarıştırırım, Göztepe’deki yarı yarıya fark atar top taşımada... Bizim bu maçı kazanmamız gerekli değil mi? Sizce sahaya çıkan kadro o amaçla mı kurulmuş? Daha ilk gün yazdım ve söyledim; benim bir takımım olsa Lucescu’yu teknik adam olarak atarım ama milli takımın sorumlusu ben olsam bu hoca aklımdan bile geçmez diye... Çünkü bu Rumen toplayıcı değil araştırmacı ve kâşiftir. Eserleri de bu anlamda tarihte yatmaktadır. Hem bizim ligde, hem de Ukrayna liginde...

Maç günü çıkan yazımı bir daha okuyunuz. Neler yazmıştım, maçta neler ortaya çıktı. Devam edeyim mi? Tarif etmeye çalıştım hücum oyuncularından Emre Mor maça girdikten sonra kendi yarı alanında, hatta kendi ceza alanı üzerinde yığılan rakip ne sıkıntılar çekti değil mi? Ama maç çoktan 3-0 olmuştu bile... Peki, Emre Mor tipi iki önde kanat adamımız olsaydı, bu İzlanda bu kadar rahat hücuma çıkmayı tercih eder miydi? Ama bu maçta rakibin teknik adamı olsaydım öyle çok fazla düşünmezdim. Nasılsa tam takım geri çekiliyordum, araya Oğuzhan’ı kaçırmamaya dikkat çekerdim. Belezoğlu’nun uzun toplarında zaten hep fazla adamla karşılayacaktım, dolayısıyla da o da kolaydı.

Gelelim Arda’ya... Ciddi şekilde protesto edildi. Peki, asıl kabahat onda mı? Hayır! Onun ayağına kadar gidip kadroya çağıranda, onu kadroya aldıranda...

Ve de Rusya rüyasından uyandırıldık. Gelecekte başka turnuvalar var. Ama önce şu yabancı kuralını belli kriterler koyarak yeniden ayarlamamız gerekli... Yoksa milli takımlarda bundan böyle belki de takımlarında hiç oynamamış oyuncuları oynatmak durumunda kalırız... Eskişehir seyircisine de teşekkürlerimi ileterek yazıyı noktalayayım.