Musibet karşısında imanın tezahürüne çok güzel bir örnek olduğu için şu İslam yuvasında geçen ibretli olayı burada anlatmak istiyorum.

Enes (r.a.) den rivayet edildiğine göre, şöyle diyor:

Ebu Talha’nın oğlu hasta idi. Ebu Talha sokağa çıktı, arkasından çocuk öldü. Eve döndüğünde:

-Oğlum nasıl oldu dedi.  Çocuğun annesi Ümmi Süleym:

-O şimdi rahata kavuştu. dedi

Sonra önüne akşam yemeğini getirdi. Ebu Talha akşam yemeğini yedikten sonra karısı ile yatıp, cinsi münasebette bulundu. İşini bitirdikten sonra:

-Çocuğu gömünüz! dedi.

Ebu Talha sabahleyin Peygamber aleyhisselamın yanına gitti, gecede olup bitenleri anlattı.

Peygember Aleyhisselam:

-Bu gece gerdeğe girdiniz mi? dedi. Ebu Talha:

-Evet, dedi. 

Peygamber Aleyhisselam:

-Allahım! bunlara bereket ver dedi.

Ümmü Süleym bir oğlan doğurdu. Bunun üzerine Ebu Talha bana:

-Çocuğu al peygambere götür dedi. Anası da bir miktar hurma gönderdi.

Peygamber aleyhisselam:

-Çocuğun yanında bir şey var mı dedi.

-Evet, birkaç hurma var dedim.

Resulu Ekrem hurmaları ağzına alıp çiğnedikten sonra çıkardı ve çocuğun ağzına koydu, damağını oğdu, adını (Abdullah) koydu.1 

Buhari’nin diğer bir rivayetine göre, İbni Uyeyne şöyle diyor: Ensardan bir adam:

-Abdullah’ın dokuz çocuğunu gördüm, Ehl-i Kur’an idiler dedi.

Müslimin bir rivayetine göre: Ebu Talha’nın Ümmü Süleymden olan oğlu vefat etti. Bunun üzerine kadın ev halkına;

-Ebu Talha’ya oğlunun öldüğünü siz söylemeyin ben söyleyeyim dedi.

Ebu Talha eve döndü. Kadın onun akşam yemeğini getirdi. Ebu Talha yedi ve içti. Sonra kadın, Ebu Talha için en güzel surette giyindi. Bunun üzerine Ebu Talha kadınla münasebette bulundu. Kadın, Ebu Talha’nın karnının doyduğunu ve kendisi ile cima ettiğini görünce şöyle dedi:

-Bir cemaat bir ev halkına bir şeyi ariyet verirler de sonra onu geri almak isterlerse, ev halkının onu vermemeye  hakları olur mu?

-Hayır, dedi. Kadın:

-O halde oğluna mukabil Allah’tan sevap bekle, dedi.

Bunun üzerine adam kızdı ve:

-Kirleninceye kadar beni oyaladın, sonra bana oğlumun ölüm haberini verdin dedi.

Hemen yürüdü Peygamber aleyhisselama geldi ve olup biteni haber verdi. Peygamber aleyhisselam:

-Allah Teala gecenizi uğurlu kılsın dedi.

Enes diyor ki: Kadın gebe kaldı. Resulü Ekrem seferde idi. Kadın da beraberdi. Peygamber aleyhisselam seferden döndüğünde geceleyin Medine’ye girmezdi. Medine’ye yaklaştılar. Kadının da ağrısı tuttu. Bu yüzden Ebu Talha yolundan kaldı. Peygamber aleyhisselam yoluna devam etti.

Enes anlatıyor:

“Ebu Talha şöyle dedi:

-Ya Rabbi! Bilirsin ki Resulullah çıkarken onunla beraber çıkmaktan, döndüğü zaman onunla beraber dönmekten son derece hoşlanırım. Şimdi ise gördüğün şu hal beni yoldan alıkoydu.

Bunun üzerine Ümmü Süleym:

-Ya Ebu Talha. Çocuk doğururken evvelce duyduğum ağrıları şimdi duymuyorum, yoluna devam et, dedi. Biz de yürüdük. Medine’ye döndüklerinde kadının ağrısı tuttu ve oğlan doğurdu. Annem bana:

-Enes! Çocuğumu kimse emzirmesin. Sabahleyin onu Peygamber’e götür, dedi.

Sabah olunca çocuğu Peygamber’e götürdüm, dedi ve hadisin tamamını anlattı.”1

İşte imanın insanı süslemesi. Bunları bilene musibet darbesi, ne kadar ani ve büyük de olsa hafifler.