Evet, bazıları hala kızadursun, artık bilinmedik bir şey değil bu. Yurt dışında zaten öyle idi. Artık yurt içinde de öyle olduğunu gözü olan herkes görüyor, aklı olan herkes kabul ediyor.

Bakın AB de CHP ile sorun yaşayan sosyalist partiler AKP ile yaşamıyor. Hatta CHP yi sosyalist enternasyonalden atmayı gündeme alanlar, CHP yi mahkûm ederken, AKP ile rahat anlaşabilmektedir.

Neden böyle?

Kavram kargaşasından başka bir şey değildir bu. Ülkede batman çağıla karışmış. Ölçüler bozuldu ve tartılar aklı karıştırıyor. Değerler tepetaklak.

Hani eskiler kilo yerine batman kullanırdı. Ben bilirim, köylere gelen ve çift kefeli terazi taşıyan çerçiciler, kilo yerine ağırlığı tespit edilmiş taş kullanırlardı. Daha ucuz diye herhalde.

Düşünün, adamın ölçü olarak kullandığı taş, “taş yığını” anlamına gelen “çağıl”a karışmışsa, sonuç ne olur?

Biz Müslümanlar, dinimizin ortaya koyduğu dinamik ilkelerden ötürü pek ihtiyaç hissetmeyiz ama bütün dünyada “sosyalist” olmak, idealist olmaktır diye algılanır. Dünyada “sosyalist” olmak, ilerici olmak, gelişim ve değişimden yana olmaktır. Halktan ve özgürlüklerden yana olmak, zalim statükoya karşı durmaktır. Kendisini korumaya çalışan haksız ve hukuksuz sistemin muhafazakârlarına karşı kavga vermektir.

Bu açıdan bakınca batıda genellikle aydınlar sosyalisttir. Çünkü ilimden, aydınlanmadan, değişim ve gelişimden yana, bu açıdan bakıldığında daima devrimden yanadırlar.

Batıda aydınlar sosyalist olunca yazarlar, çizerler, sanatkârlar, basın yayında çalışanlar, medyada sesi soluğu çıkanlar, genellikle sosyalistlerdir ve bu güçlerini halktan ve Özgürlüklerden yana kullanırlar.

Muhafazakârlar ise, mevcut düzenden menfaat sağlayarak beslenen, çıkar çarklarını kendinden yana ayarlamış olan ve bunun değişmesini istemeyen insanlardır. Ya da çıkarı olmasa da onlar değişimden, gelişimden, devrimden korkarlar.

Muhafazakârlar zalim oldukları için sömürdükleri halk tarafından sevilmezler. Statükonun devam etmesini isterler. Devleti, kanunları buna göre ayarlarlar. Bunlara karşı halkın yanında yer alan sosyalist aydınları sevmezler.

Bu sevmezlik, eziyet ve işkencelere, zindan ve idamlara kadar gidebilir. Bu açıdan bakılınca batıda sosyalist olmak, aynı zamanda yürekli olmaktır da.

Bütün bunlar düşünüldüğünde sormak lazım: bu gün kurulu düzenin muhafazakârları kimlerdir, bu zalim sistemi, bu hukuksuz statükoyu reddeden kimlerdir?

Kimdir bu gün Anayasayı değiştirmek isteyen?

Değişimden yana, gelişimden yana, hak ve hürriyetlerden yana olanlar kimlerdir?

Sosyal adaleti yaygınlaştırmak, toplam gelirden halkın daha fazla pay almasını sağlamak isteyen kimlerdir?

Halkın yanında, halkın değerlerine saygılı, daha fazla özgürlük isteyen?

Eğer bunlara sahip çıkmak “sosyalistlik” ise, bu gün Türkiye’nin “gerçek sosyalistleri” kimlerdir?

Açıkça soralım; AKP mi, CHP mi?

Kimdir bu gün sistemin değişmesini istemeyen?

Anayasanın değişmesini istemeyen?

Sırtını devlete ve güç odaklarına yaslayarak halkın haklı taleplerini reddeden?

Özgürlük çabalarını yok etmeye çalışan, bu uğurda mücadele verenleri mahkemelere taşıyan, ceza almalarını isteyen, hatta “ceza vermezseniz kaos çıkar” diye yargıyı bile tehdit eden?

Kimdir büyük sermayeden yana olan, halkın ezilmesine seyirci kalan, mevcut statükonun değişmesini asla istemeyen?

Kimdir; AKP mi, CHP mi?

Bu ülkede haktan, hukuktan, insandan, özgürlüklerden, değişimden, gelişimden, sosyal adaletten, barıştan yana olan ve zalim statükoya karşı çıkanlar kimlerdir? Ellerindeki bilgi, sanat, kültür, edebiyat ve medya gücünü bu uğurda kullanan kimlerdir?

“Sosyalistlerdir” diyebiliyor musunuz?

Evet, bu ülkede gerçekten “batman çağıla karışmıştır.” Bütün değerler tepetaklak.

Bir batılının bizi anlaması zor. Çok zor.

Neden mi?

Çünkü batıda genellikle sosyalistlerin savunduğu ilkeleri, bizde daha fazlasıyla Müslüman aydınlar savunuyorlar. O yüzden sosyalistlere gerek de kalmıyor. Onlar İslam Ülkelerinde işe yaramaz, türedi, köksüz, iğreti varlıklardır.

Oysa batıda din, her türlü geriliğin, yobazlığın, statükonun, haksızlığın, hukuksuzluğun, özgürlük düşmanlığının, bilim ve gelişimin karşıtı olmayı ifade eder. Bunun için “din, afyondur” derler.

Adam, nasıl anlasın şimdi İslam’ı ve Müslümanları? Kafası karışacaktır haliyle.

Bu bizi şaşırtmıyor.

Şimdi bir cümle daha yazacağım. Ama bunu kimse politik alanda almasın. Hele de işi basite indirgeyerek bir partiyi destekleme, bir başkasını köstekleme olarak hiç almasın. Biraz daha geniş ve genel düşünsün, değerlendirsin.

Evet, bizi asıl şaşırtan, “müslümanım” diyenlerin kafa karışıklığıdır.