Bir insanın, dünyaya gelmesinin sebebi, anne-babasıdır. Ebeveynimizin “şefkati” olmasaydı, bugün hiçbirimiz hayatta olmazdık. Bu kanun sadece insânî değil, hayvanî ve nebâtî anneler için de geçerlidir.

Mutlu fert, âile ve huzurlu toplumun teşekkülü için, ferdin yanında âile terbiyesi ve eğitimi çok önemli. Çocuk yaş iken eğilir, eğitilir. Çünkü o, hamur gibidir.

Çocuğun ilk, en büyük ve en tesirli hocası annesidir. Zirâ o, ilâhî makamdan vazifelendirilmiş bir mürebbiyedir. Anne bir şefkat kahramanıdır. Yavrusuna her türlü şefkat, merhamet ve fedâkârlık duyguları aşılar.

Hapis, hastane, tımarhane, alkol ve uyuşturucu bağımlılığı merkezleri veya benzeri yerlere düşenlerin, “anne sevgisi, aile terbiyesinden mahrum” yetiştiklerini veya ailenin mânevî hayattan uzak; problemli olduğunu istatistikî rakamlar söylüyor.

Şefkatleri İslâm suyu ile yumuşatılmış, Cennet anahtarının altında olduğu ayakları öpülesi annelerimizin fedâkârlığını sık sık gazete sütunlarından okur veya televizyon ekranlarından izleriz:

“Anne, yavrusunu kurtarmak için ateşe, suya ve motorlu vasıtanın önüne atladı. Çocuğun hayatını kurtardı, kendi hayatını kaybetti...” vs.

Öyle ise, ebeveyn, deccalizm ve süfyanizmin saldırılarından da yavrularını korumalıdır. İnsî şeytanları, cinnî vesvasları evlerimizi, caddelerimizi, sokaklarımızı, işyerlerimizi televizyon, bilgisayar (internet) müstehcen yayınlar yoluyla da basmış! Bilhassa gençleri sefalet ve sefahetin bombardımanına tutmuş.

İslâm eğitimi ve terbiyesiyle teşekkül eden aile hayatı bunlara karşı en sağlam bir kale, en metin bir sığınaktır. Adeta dünyevî bir cennetimiz…

İşte, ebeveynin ana görevi, temel misyonu binbir türlü zahmetlerle büyüttükleri çocuklarına karşı şefkatlerini devam ettirmeleridir. Bu da, aile yuvalarının tesisiyle mümkün.

İmkânı olanlar bir an önce; olmayanlar ise, bu imkânı sağlamaya yönelik çalışmalar yaparak çocuklarını evlendirerek, gayr-i meşrû hayatın çirkefinden kurtarmalı. Bu bir vecibe zaten. Anne-babanın temel görevleri şöyle sıralanıyor:

*Çocuğuna güzel bir isim koymak,

*İslâm ahlâkıyla eğitip terbiye eğitmek.

*Hayatını kazanacak bir meslek öğretmek.

*Ve zamanı gelince evlendirmek.