Daha evvel Hatay’da gözü olan, daha sonra da terörist başına yataklık eden Suriye ile vizeleri kaldırdık. Sınırlar da bertaraf edildi. Sadece Suriye ile değil Irak ile de aramızdaki çizgiyi I. Harbi Umumi’den sonra Churchill, cetvelle çizmişti. Orta Doğu’nun haritacısı Çörçil, Kafkaslar’ınki eli kanlı katil Stalin’dir. Propaganda filmi, bugün Türk ve Suriyeli bakanların kaldırdığı hudut tiyatrosunu anlatır. Seyretmediyseniz tam zamanıdır. O hudut, binlerce insanın katilidir, binlerce insanı sakat bırakmıştır.
Orta Doğu’yu Çörçil, Kafkaslar’ı Stalin huzurdan mahrum etti.
Balkanlar’sa düveli muazzamanın mağduru...
Suriye ile hudutların kalkması aynı zamanda şu demektir:
Masumiyeti şimdi neredeyse herkesçe kabul edilen ve fakat üç çeyrek asır bir zalim iftiraya maruz kalmış olan Sultan Vahdeddin’e, Bilali Habeşi’ye, Muhyiddini Arabi’ye, Selahaddini Eyyubi’ye, Hazreti Zeyneb’e, Hazreti Muaviye’ye vizeyle gidilmeyecek.
Ve bu aynı zamanda şu da demektir:
Türkiye, İsrail’le komşu olmuştur. Türkiye, Suriye ile sun’i şekilde ihdas edilmiş düşmanlıkları yıkarken Ermenistan ile de bir milli maç temasından hareketle sulh protokolü imzalama noktasına geldi. Bugün, dünkü düşman Suriye ile hemhâl olundu. Beş sene sonra aynısı Ermenistan’la yaşanırsa şaşmayın. Neden Suriye ile bu kadar kolay kucaklaşma gerçekleşti? Çünkü iki taraf halkı aynı toprakların insanları. İhtilaf devletler arasındaydı. Baasçı nasyonal sosyalizm ile Kemalizm çatışıyordu. Halkçılık, Baasçılık gibi nasyonal sosyalizmin üçüncü dünya kopyasıdır. Ermenistan’la da öyle. İhtilaf, resmî ideolojiler arasında. Ergenekon’la Taşnak-Hınçak. İttihat Terakki’yle bu şoven militan partiler arasında.
Suriye ile birleşme başlarken, Ermenistan’la sancılı da olsa barış yoluna girerken eş zamanlı olarak İsrail’le sürpriz gelişmeler yaşanıyor. İsrail, Konya’daki hava kuvvetleri tatbikatından çıkartıldı. Başbakan Erdoğan, El Arabiya te-levizyonuna verdiği mülakatta halkımın sesine kulak verdim derken İsrail’in Gazze katliamlarını hatırlatıyor, binlerce sivil ve çocuğun öldürülmesine Türk vatandaşının duyduğu öfkeye dikkat çekiyordu. “One minute” şahane tavrından sonra İsrail hava kuvvetlerinin Konya’ya kabul edilmemesi ikinci bir resttir. Daha büyük rest ise Suriye ile ortak askerî tatbikat kararıdır. Üstelik bunlar devlet kararı. Nitekim açılımlar da devlet kararı. İsrail artık uslanmak zorundadır. Türkiye ile İsrail artık komşudur. Türkiye’de kimse Suriye ile kucaklaşılır, Ermenistan’la el sıkışılırken İsrail’le düşmanlıklar geliştirilsin beklentisinde değil. Hepimiz Osmanlıyız dediğimizde bunun içinde Ermeni de var, Arap da, Rum da Boşnak da Yahudi de. Selanik, Osmanlı’nın ikinci büyük vilayetiydi ve nüfus hemen hemen Yahudi’ydi. Bugün bölgemizde bir İsrail vardır. Yahudi de vardır. Kabul edemediğimiz, vicdanın kabul etmediği zulümleridir. Sapan taşına tankla karşılık verilmesidir..
O Arap çocuklar artık sahipsiz değil.