Kürt militanlar, dağdan iniyor. Açılımın meyvelerinden biri daha gerçekleşme yolunda. Geçmişte bu hükümet dahil çok hükümetin değişik teşebbüsleri oldu. Fakat umulan netice alınamadı. Bu defa gelişmeler iyi. Zorluk şundandı. Kürt meselesi tek başına değil. Olayın Irak, İran, Ermenistan ve Suriye ayaklarıyla düveli muazzama tarafı var. Bu iç problem, dış münasebetlerin olması gereken zemine oturtulmasıyla hiç de beklenmedik bir zamanda ve beklenmedik rahatlıkla çözüme kavuşma yolunda.
Kürt militanlar dağdan iniyor. Onlara ister terörist densin, isterse PKK ağzıyla gerilla. Hiçbir şey değişmez. Sonuçta bu ülkenin vatandaşları. Bir şekilde dağa çıkmışlar, şimdi de bir şekilde dağdan iniyorlar. Vah benim kayıp zamanlarıma, insanlarıma. O insanlar ki yirmili yaşların çocukları. Biri Kürt diğeri Türk.
Dağdan inenler, mektupla gelmişler. Sorguyu iyi yetişmiş savcılar yapmakta. O mektuplar elbette tahlil edilecektir. Orada maalesef hakikat de var hayal de. Bu devleti yönetenlere yazmışlar. Devlete düşen hakikati kabullenmesi. Dağdan inenlere düşen de hayallerini fark etmeleri. Fotoğraflara dikkatle bakılınca görülür. Yılgın, sefil, bitmiş hayatlar. Üstlerinde güya askerî kıyafet var. Çul-çaput içinde birtakım kızlı-erkekli doğu insanı. Bunların yarını kalmamış. Yarını kalmamış adamın yapamayacağı yoktur. Onlar bu halde iken lider kadronun Amerikan bankalarında hesapları bulunuyor.
Dağdan inmeye düze inmek denir. Tarih boyunca zaman zaman bu dağa çıkma-düze inme hadiselerini yaşamışız. Celali isyanları da ayaklanmadır. PKK gibi onlarca sene devleti meşgul etmiştir. Her devirde nifak çıkartma yani anarşi ve eşkıyalık yani terör yaşanmıştır. Şimdi vardığımız noktada terörün durması gibi tarihî bir neticeyle karşı karşıyayız. Devletin devlet olduğu böylesi şartlarda ortaya çıkar. Bu defa da olmazsa çok beklemek gerekebilir. Devlet, hem devletliğini göstermeli hem şefkatini.
Derdimiz bu kardeş boğazlaşmasının durması.
Derdimiz iç barış ve huzur.
Derdimiz milyar dolarların dağa-taşa gömülmemesi.
Derdimiz bir ızdırabın bitmesi.
Yıl 1970.
Yıl 2010.
40 yıldır sol isyan ve Kürtçü isyan yüzünden bu memlekette her gün çok sayıda insan öldü. Bir o kadar da sakat kaldı. Bırakın Kıbrıs’ı, vazgeçin Kore’den. Güneydoğu dolayısıyla ortaya çıkan şehit ve gazi sayısı İstiklal Harbinden sonraki rakamdır. Bu kan durmalı. İç barışı tesis etmek durumundayız. Bu Türk’ün de Kürt’ün de görevi.
Dağdaki düze inmelidir.