Emeviler devrinde İslam ordusu Kostantin (İstanbul) önlerinde Rumlarla savaşırken, müslümanlardan biri Rum ordusuna tek başına saldırarak aralarına girdi. Bunu görenler:

-Sübhanallah! Adam kendi elleriyle kendini tehlikeye attı. ediler.

Böyle demekle şu ayete işaret ediyorlardı: “Allah yolunda harcayın. Kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın, her türlü hareketinizde güzel ve dürüst davranın. Çünkü Allah, dürüstleri sever.” (Bakara 195.)

Orduda bulunan Ebû Eyyûb el-Ensarî (ra) şöyle ikaz etti:

—“Ey müslümanlar! Bu ayet biz ensar topluluğu hakkında nazil oldu. Allah teala Peygamberine yardım edip de, dini olan İslam’ı kuvvetlendirip galip kılınca ve yardımcılarını çoğaltınca, biz: “Artık mallarımızın başında durup da, zayi olanları telafi edip ıslahı için çalışsak mı?” demiştik. Bunun üzerine Allah teala: “Allah yolunda harcayın, kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın” ayetini indirdi. Buna göre asıl tehlike, mallarla ve onların ıslahı ile meşgul olup da Allah yolunda cihadı terk etmektir.”

Bundan sonra Ebû Eyyûb el-Ensarî (ra), hiç durmayıp cihada girişmiş ve şehid olup, İstanbul’da defnolunmuştur.” (Tirmizî,Tefsir 3 (2973); Ebû Dâvud, Cihad 22; Elmalılı 2/39; Sabunî 1/127.)

Evet, işte asıl tehlike budur ve müslümanlar bu gün tehlike içindedir. Analar yavrularına şefkatlerinden dolayı “aman ileri gitme, kendini tehlikeye atma” derler. Hadi diyelim bu normaldir. Peki babalara ne oluyor?...

Yeryüzünde varoluş amacımız, Allah (azze ve celle) a kulluktur. Bu da ancak İslam’ı yaşamak ve yaşatmakla olur. Bunun yegane yolu da cihaddır.

Cihad, İslam’ı, Müslümanları ve onların yaşadığı toprakları, yani aziz vatanı koruyup kollamak için kalp ve kafayla, beden ve malla çalışmak ve çabalamak, hatta gerekirse canı bu davada sahibine seve seve teslim etmektir.

Ve dahi bilmek gerekir ki, cihada hazır olmayan milletler, zillet içinde yaşamaya mahkum ve mecburdurlar. İşte asıl o zaman, emperyalist düşmanların görünür görünmez işgalleri altında ne çiftlikleri kalır, ne çubukları. Ne ticaretleri kalır, ne ziraatları… Asıl tehlike budur işte...

Bir idarecinin en büyük başarısı, milletini her an cihada hazır halde tutmaktır. Bilip bilmediği düşmanlarını kendileriyle savaşma niyetinden caydırıp alıkoyacak maddi ve manevi gücü her an hazır bulundurmaktır.

Cihada karşı çıkan zavallılar, nasıl bir aptallık içinde olduklarını bilmem ki ne zaman fark edeceklerdir?...