Kontenjan senatörlüğünü hatırlıyor musunuz? Peki senatoyu hatırlıyor musunuz?
27 Mayıs 1960’ta askerî darbe oldu.
Yaygın bir yanlışlığı düzeltmeli. Darbeyi bir zümre punduna getirip yapar. İhtilalse geniş kitlelerin yaptığı inkılabın adıdır. 1789 Fransa’sındaki ihtilaldir. 1979 İran’ındaki de ihtilaldir. 27 Mayıs, 12 Mart 12 Eylül, 28 Şubat darbedir. İhtilal defacto referandumdur.
Türkiye senato ile Meşrutiyette tanışmıştı. Parlamento ikiye ayrılıyordu. Meclis-i Meb’usan ve Âyân. Âyân meclisi, senatodur.
Senato ikinci kere 1961 Anayasasıyla yasama hayatına girdi. Kontenjan senatörlüğü de bu suretle görüldü. Adam asanlar maaşlı makamlı şekilde meclise iltica ettiler, dokunulmazlık zırhına bürünmüşlerdi. Onları kurtarmak için senatörlük müessesesi ihdas edilmişti. Şu farkla ki diğerleri seçime girip belli bir dönem için seçilirken bu hak darbecilere ömür boyu tanınmıştı. Milletimiz haksızlığa karşı hıncını ince bir alayla ortaya koydu. Anayasadaki adları Tabiî Senatör iken vatandaş onlara Tükenmez Senatör dedi.
Kontenjan senatörlüğü aslında lazımdı. Bugün de lazım. İsim, imza, eser sahibi ülke seçkinleri, eski cumhurbaşkanları, başbakanlar vs. bu yolla meclise yollanabilir. Fakat bozuk niyetli bir başlangıç olduğu için hafızalardan silindi.
Anayasa Mahkemesi de ilk defa 1961 Anayasasıyla kuruldu. Dış dünyada vardı. Fakat bize meclisi kontrol niyetiyle getiriliyordu. Danıştay Abdülaziz zamanından beri var olduğu halde bu defa iktidarın başına bir kılıç gibi asılıyordu. “Sosyal devlet“ kavramı da ilk defa o anayasada yer aldı. Niyet yine halis değildi. Sosyalist dizayn içindi.
Kuvvetler ayrılığı fiilen 1924 Anayasasında da vardır. 1961 Anayasası bunu icranın hükümet edebilme imkânını zayıflatacak şekilde düzenledi. Partiler, seçime giriyor, hükümet değişiyor fakat iktidar olamıyordu.
1961 Anayasasını yapanlar talimat aldıkları darbecilerin Demokrat Parti düşmanlığı yüzünden yerli fikirlerin iktidar olma ihtimaline karşı kuvvetler ayrılığını çok keskin hatlarla şekillendirdi. Bölücülük fikren ve fiilen anayasada başladı. Bu haddini aşmış kuvvetler ayrılığı uygulamasına 1982 Anayasasında pansuman kabilinden bazı küçük tashihler yapıldıysa da sakatlık hep devam etti.
Kuvvetler ayrılığı sık sık çatışmaya yol açmakta. Buradaki ayrılık arzusu iş bölümü içindir. Ayrılık, gayrılık için değildir. Birlik olmadan kuvvet olmaz. Birliği, dirliği, huzuru bozan kuvvet olur mu?
O olsa olsa azap olur.
Yarım asırlık bir hata düzeltiliyor.
Saltanatlar çöküyor.
Ağalıklar bitiyor.
Türkiye asıl şimdi Hukuk Devleti olacak.