“Dikkat Karakol Baskını Olabilir” demiştik bundan birkaç yazı öncesinde. Orada da belirtmiştik, bir bildiğimiz yoktu aslında. Sadece tecrübelerimiz vardı. Bu ülkede millet yararına ne zaman ciddi işler yapılsa kimi karanlık güçler harekete geçer ve ortalığı tozu dumana katardı.

Yani ya karakol basılır, ya mayınlar patlatılır, ya bir ünlü suikstla öldürülür, ya da kimi iş yerlerinde bomba patlatılırdı. Günlerce cenaze merasimleri, sokak gösterileri ve nutukların toz dumanı içinde asıl gündem unutulur giderdi…

Şimdi de bir “Anayasa paketi” var ya, Allah esirgesindi…

Bu sefer şimdiye kadar daha bir bomba patlamadı çok şükür, ama sinsi bir yumruk bomba gibi patladı. Bir yumruktan ne çıkar demeyiniz, kimileri işini iyi biliyor, avını iyi seçiyor, görüyorsunuz işte olanlar oldu…

Ahmet Türk o acısının içinde beyefendiliğini gösterdi ve taşkınlık olmaması, birlik ve beraberliğe gölge düşürücü hareketlerden kaçınılması için herkese uyarısını yaptı.

Ama her iki cenahtan da böyle bulanık havaları dört gözle bekleyenler var maalesef. İşlerine geleni yaparlar. Ne büyük dinlerler, ne küçük.

Görüyorsunuz işte, her yerde nümayişler var. Olsun, bundan korku yok aslında. Yerinde ve haklı tepki güzeldir. Fakat bir çirkinliği protesto edeceğim diye sokaklar savaş alanına çeviriliyor. Bu da ayrı bir çirkinlik değil mi? Sidik kanla temizlenir mi? Tepkinin aşırısı da çirkindir nihayet. Sebeb-i hikmetini de öldürüyor üstelik.

İşte yine yasa dışı gösteriler, yine polis, yine biberli gaz, yine mağdur edilen esnaf…

Kim bu yumruk atan şehir eşkıyası? Arkasında kimler var? Ogün Samast’a yapılanlar hala hafızalarda değil mi? Acaba karakolda yine çay ısmarlanıp, Türk bayrağı altında resim çektirildi mi?

Koruma zafiyetine bakarsanız, galiba.

Bunlar yakında çıkacak. Çünkü Ak Parti iktidarı bunun kendi aleyhine olaylar olduğunu biliyor. Kendine düşeni de yapıyor. Ogün Samast’ı da bir günde yakalamıştı. Ama yargı kaç yıldır netice vermedi.

Neden?

Biz bilemeyiz. HSYK Başkanvekili Kadir Özbek bilebilir. Belki yarın işe gelirken bir açıklama yapabilir. Belki de savcıları çoktandır aramıştır telefonla.

Amacı ne olabilir o yumruğu atanın? Ülkenin bir günde karışacağını bilemiyor olabilir mi?

Kendimizi onun yerine koyalım ve soralım, “ben bu yumruğu niçin attım?”

Bunun iki cevabı vardır. Birisi karakolda zevahiri kurtarmak içindir: “Öfkeliydim. Kendime hakim olamadım. Vatanın bölünmesi ve şehit vermemize tepkiliydim. Aslında böyle olsun istemezdim. Plansız programsız ani bir öfke ile yaptım. Pişmanın. Özür dilerim.”

Öbür cevabı da içindedir, muhtemelen yakında dışa vurulur. “İşte şu olanlar olsun diye yaptım.”

Ne yumruk atanlar, ne de yasa dışı protesto yapanlar, bu halkı ve bu ülkeyi seviyor olamazlar.


www.cemalnar.com