ABD’nin 1950’lerin eşiğinden bu yana en samimi müttefiki Türkiye’dir. Varşova Paktında yer alsaydık dünya nasıl bir manzaraya bürünmüş olurdu? Kore’de olmasaydık ABD hangi varlığı gösterebilirdi? Bizim bulunmadığımız bir NATO ne kadar yaşar ve ne kadar caydırıcı olurdu? Türkiye, bugün bölgesinde denge unsurudur.
Osmanlı devletinden sonra dünyanın başı döndü.
Çağımızda da Türkiye belirleyicidir.
Türkiye, şu gün Hilafet etkisi sergiliyor.
Mümkündür ki Sovyet blokunda yer alsaydık bugün onlar ayaktaydı. Arkada kalan 60 yılda Türk-Amerikan münasebetleri umumiyetle iyi seyretti. G.W. Bush bunun kötü bir istisnasıdır.
Şartlar Obama’nın seçilip gelmesiyle yeniden normalleşme sürecine girdi.
Şimdi iki devlet, yeniden dostluk imtihanında.
Türkiye’nin hakkının mutlak biçimde teslimi gerekmekte.
İsrail, Akdeniz’in ortasında, açık denizde korsanlık yapmış, mazlum insanlara ilaç, ekmek ve inşaat malzemesi götüren Türk gemisini basmış değişik ülkelerden sivilleri öldürmüş, yaralamış, hapse atmış en azından psikolojik işkencelerden geçirmiştir.
Basın mensuplarını, yazarları dahi aynı muameleye tabi tuttu.
Bu olayda şehitler verdik.
Halk incinmiştir.
İsrail’in Kürtçü örgütle ortak hareket ettiğine dair yüksek kanaat vardır.
Türk milleti iki şey bekliyor.
Türk hükümetinden bu haddini bilmeze anladığı lisanla misilleme yapmasını. Ve Beyaz Saray’dan yerini iyi tayin etmesini.
İsrail, oldum olası bu zulümleri işlerken güvendiği bir yer var. Amerika. Artık onun güvendiği dağlara karlar yağmalı. Amerikan yönetimleri, zalimlerim istinat duvarı olmamalıdır. Barack Hüseyin Obama’ya düşen cesarettir. Açıkça ve net biçimde İsrail’e haksızsın. Yaptığını tasvip edemeyiz demesi şarttır.
Yoksa beylik laflar.
Mavi boncuk dağıtmalar.
O tarafı idare, bu tarafın sırtını sıvama ile kimse bir arpa boyu yol alamaz.
Obama haklının yanında yer almalı.
Başkan, bir ilke imza atarak ezber bozmalıdır.
Soğuk savaştan sonra köprülerin altından çok sular aktı.
‘50’lerde veya 80’lerde değiliz.
Artık, radikal İslam, İran, el Kaide gibi laflar bayatladı. Bugün Manş’tan Çin Seddi’ne, Moskova’dan Mekke’ye hiçbir devletin itibarı Türkiye ile kıyas edilemez. Beyaz Saray şu üslubu behemehâl terk etmelidir. Tarafsız olmak zorundayız. Bir tarafta Orta Doğu’da önemli bir güç olan Türkiye var, diğer tarafta da dünyada müttefikimiz olan İsrail. İki gün önce yine dile getirilen bu değerlendirmenin bütün unsurları defoludur. Bu ezberleri bozmayan çok üzülür. ABD en az Türkiye kadar bu dostluğun devamına ihtiyaç duymaktadır. Seçimi kazanan nasılsa başkan olur.
Obama ise lider olmalı.
Risk almayan lider olamaz.
Liderlikte ilk şart adalettir.