Sabah Gazetesi yazarlarından Erdal Şafak'ın son zamanlarda yazdığı yazılardan beş tanesi KKTC, daha doğrusu buradaki ekonomik bazı meseleler üzerine.

Şafak'ın KKTC ile ilgili yazdıkları, nedense İstiklal Marşı Şairimiz Mehmed Akif Ersoy'un bir anektodunu hatırlattı bana.

1921'de Burdur Mebusu olarak Meclise giren Mehmed Akif Ersoy, milletvekillerinden birisi konuşmasını yaparken, 'memurin' (memurlar) yerine 'memureyn' (iki memur) kelimesini kullanarak: "Memureyne iyi bakmak lazımdır" deyince dayanamaz ve: "Dediğiniz gibi memureyn olsaydı, biz onları kuş sütüyle beslerdik!" der.

KKTC'de kuş sütü satılıyor mu ve çalışanların Türkiye'ye göre oldukça yüksek olan maaşları bu sütle beslenmelerine yetiyor mu bilmiyoruz, ama Erdal Şafak'ın güvenilir rakamlara istinaden aktardıklarına bakılırsa, adanın kuzeyi nerdeyse bir memur cenneti haline gelmiş durumda.

KKTC, malum, henüz başka ülkeler tarafından tanınmaması sebebiyle doğru dürüst bir gelir kaynağı olmadığı için, ağırlıklı olarak Türkiye'den gönderilen yardımlarla ayakta duran bir ülke.

Türkiye'de ortalama memur maaşları 1.300-2.000 TL düzeyinde iken, KKTC'de 2.500-5.000 TL aralığında imiş mesela.

Şafak'ın Türkiye ve KKTC resmi kaynaklarından derlediği bazı rakamlar şöyle:

KKTC'nin nüfusu 265 bin kişi. Adadaki taşıt sayısı 245 bin. Nerdeyse kişi başına bir araç düşüyor yani.

100 milyon nüfuslu Japonya'da 5 bin makam aracı varken, KKTC'deki resmi araç sayısı 2.400'ün üzerinde.

Akaryakıt fiyatları aşağı-yukarı bizdekinin yarısı kadar.

Adada asgari ücret net 1.237 lira ama ortalama aylıklar 2 bin liranın üzerinde. Adadaki bütün ücretlilerin bir de ikramiye niyetine 13. maaş hakları var.

Bazılarının 10-15 sene çalışarak emekli olduğu ifade edilen toplam 37 bin emeklinin olduğu Adada, kamu emeklilerinin maaşları 2-3 bin liradan başlayıp, 5 hatta 6 bin liralara ulaşabiliyor. Emekli olunurken alınan ikramiye rakamları ise Türkiye ile mukayese edildiğinde, dudak uçuklatacak cinsten: Bizde devletten emekli olanların ikramiye miktarları 25-70 bin lira arasında iken, KKTC'de kamu emeklilerinin ikramiyeleri 200 bin lira ile 2 milyon lira arasında değişiyor.

Haftalık çalışma saatleri kışın 40, yaz aylarında ise 35 saat.

Adada devletten maaş alanların sayısı 70 bin civarında.

Türkiye'de 15 milyon öğrenciye karşılık 600 bin öğretmen varken, KKTC'de 36 bin öğrenci için 6 bin öğretmen mevcut. Yani 6 öğırenciye bir öğretmen düşüyor. (KKTC öğrencileri, üniversiteye giriş ikinci aşama sınavlarında, Şırnak'ın ardından 82. olmuş!.)

Adanın var olan ekonomisi 10 kadar ailenin denetiminde imiş ve birbirlerine rakip gibi gözüken bu aileler, aynı Rotary, Lions ve İnner Wheel kuruluşlarında birlikte hareket ediyorlarmış...

KKTC'lilerin Türkiye'den gelenlere karşı davranışları, aralarında var olan problemler ve başka birçok önemli husus var Erdal Şafak'ın yazılarında. Ama en temel vurgu, KKTC'de artık denizin bitmiş olduğu...

Son olarak açılan Kur'un kurslarına yönelik bazı öğretmenlerin saldırıları ile Türkiye gündemine gelen adada, bazı şeylerin değişmesi için, biraz da Türkiye'nin zoruyla, ekonomik tedbirler için düğmeye basılmış gibi gözüküyor.

Mesele uzun, söylemeye çalıştığımız ise, neden adadakilerin maaşları bu kadar yüksek değil; neden Türkiye'dekilerin ücretleri bu kadar düşük?..