12 Eylül darbesini yapanlar, anayasanın geçici 15. maddesinin zırhı arkasında tam 30 sene saklandılar. Güya geçici/muvakkat olan o madde, darbecilerin mahkemede hesap vermesine mani oldu.
Anayasa değişikliğinin kabulü üzerine bu defa da müruru zaman/zaman aşımı tartışması gündemde. Bazı hukukçular, hadisenin üzerinden 30 Sene geçmiştir. Zaman aşımı vakidir. Binaenaleyh, darbeciler muhakeme edilemez, derken bazı hukukçular aksi kanaatteler.
Bir tren, Haydarpaşa istasyonunda 1, 3, 5, 7...30 sene beklese, Kurtalan’a gitmiş olur mu? Gebzeye bile gitmemiş olur. ‘82 Tarihli Anayasanın zikredilen 15. Maddesi için zaman hiç işlemedi ki geçmesi söz konusu olsun. Madde kilitli kasadaydı, madde derin dondurucudaydı, madde bir tren gibi yerinde bekliyordu.
Daha yeni seyyaliyet, hareket kabiliyeti kazandı.
Zaman aşımı bundan sonrası için işlemeye başlamıştır.
Kaldı ki bu zaman aşımı veya müruru zaman denen müessese bizatihi münazara ve mütalaaya muhtaçtır. K, M’nin babasını öldürse, H, hangi hakla kaçan, göçen, veya saklanan zanlıyı serbest bırakabilir? Cömertçe sunulan meşruten tahliye imkanları, politik kazançlar için çıkartılan aflar ve sorumsuz zaman aşımı lütufkarlıkları toplumun kanayan yarası olmuştur.
Böylece adalete itimat sarsılmış, böylece yer yer ihkakı hakka yol açılmış, vatandaş devletin tevzi edemediği adaleti kendisi bizzat tesis etme mecburiyetine sürüklenmiştir.
27 mayıs darbesini yapanlar, hazırlattıkları ‘61 Anayasasına Kontenjan Senatörlüğü kurumunu koyarak ölünceye kadar senatör oldular. Ne oy, ne seçim ve ne de başka külfet. Darbe yapmış olmaları sebebiyle kendilerine böyle bir paye biçmişlerdi. Hem askerlikten emekli maaşı ve hem de TBMM’den senatör maaşı alıyorlardı. Derebeyliklerine 12 Eylül darbesi son verdi.
Onlar meclis çatısı altına sığınmışlardı, 12 Eylülcülerse isminin aksine demirbaş olan 15. maddenin arkasına saklandılar. Bunların hepsinin mahkemeye hesap vermesi lazım. 27 mayısçılardan TIR filosu kuranlar, 12 Eylülcülerden TİME’a kapak yıldızları çıktı.
27 Mayısçılar, meşru iktidarı devirmekten, başbakan ve bakan asmaktan, 12 Eylülcüler, yine meşru iktidarı devirmekten ve keyfi idam ve işkencelerden dolayı yargılanmalıdır. İnsanlığa karşı, millete karşı işlenmiş suçlarda zaman aşımı olmaz. Hem ceza ve hem de tazminat davaları işler. Tazminat davaları mirasçılara da açılabilir. Halkın o tarihte tükenmez senatör dediği o darbeciler aldıkları maaşları nemasıyla birlikte iade etmeliler.
1946 Seçimlerine hile karıştıranlar da 6-7 Eylül olaylarını tertipleyenler de Kıbrıs’ta cami yakanlar, 27 Mayıs, 12 Mart, 12 Eylül, 28 Şubatı yapanlar ve E Muhtırayı verenler hesap vermelidir.
Gizli suikastler ve açık darbeler hepsi mahkeme önüne çıkmalı. Hayatta olanlar yüzlerine karşı, ölmüş olanlar tarih önünde yargılanmalıdır.
Yakın tarih hesaplaşmasındayız.