Öcalan’ın emri mucibince Pe Ka Ka’nın 12 Haziran 2011 genel seçimlerine kadar eylem yapmayacağını ilân etmesini, bazılarımız sevince yakın bir ümit ve ihtiyatsız bir iyimserlikle karşıladı. Terörden, terör haberlerinden bıkıp usanan vatandaşlarımızdır. Bir kısmı da şunlara istediklerini versek de bu belâdan kurtulsak art düşüncesindeki, devlet kavramının ne olduğunu öğrenememiş entellerdir.
PKK’nın silâh bırakmasına güvenmek gibi bir geri zekâlılık içinde değiliz. Elinde silâh dağda ve düzde gezene bütün devletlerde ne muamele yapılırsa bunu yapacağız. Zaten hemen önümüzdeki günlerde PKK ve onun destekçileri, (sizi öldürmekten, bomba ve mayın patlatmaktan vazgeçtik, ancak seçim öncesi şu veya bu taleplerimizi yerine getirmeniz veya söz vermeniz gerekir) diyeceklerdir.
Gerek İmparatorluk, gerek Cumhuriyet Türkiyesi’nde Kürtler, hiçbir ayırıma maruz kalmadılar. Her mevkiye, makama ulaştılar. Sayısız Kürt asıllı dostumuz olmuştur, bugün de vardır. Onları tefrik etmek (farklı görmek) aklımızın köşesinden geçmemiştir. İstanbul başta en mûtenâ şehirlerimizdeki Kürt kökenli milyarderlerimize sorunuz. Kökenleri dolayısıyle bir zorluğa maruz kalmışlar mıdır? Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde bugün de, nüfus oranlarının birkaç katı sayıda Kürt asıllı Türk milletvekilleri mevcuttur.
Ama, hiç bilmedikleri Kürt lehçelerinden birini öğretip, Türkçe’yi konuşamayan bir kuşak oluşturursanız, hepimiz bir Kürt dili öğrenmeyeceğimize göre, dehşetli bir farklılık ortaya çıkar.
Kürtler’in, Avrupa’da da yerel dil konuşanların uğradıkları bugün bize anlamsız gelen kısıtlamalara maruz kaldıkları doğrudur. Ama silâh edinip dağa çıkarak devlete meydan okuyanları, Kürt asıllı mı, Türk asıllı mı olduklarına hiç bakmaksızın hepsine eşkıya muamelesi yaptık. Bugün de öyledir.
Hâlâ uygulanamamış haklar bulunduğu da varittir. Bunları hızla uygulayacağız, zaten hükûmet öyle yapıyor. Üniter devlete halel getirecek, milleti bölecek talepler ise, hiçbir iktidar tarafından karşılanmayacaktır, karşılanamaz. Bu devleti sokakta bulmadık. Güneydoğuda yaşayan vatandaşlarımız, hükûmetlerden yol, su, fabrika, okul, hastane istesinler. Dış teşviklerle terör belâsı oluşmasaydı, bugün vatanın o parçası refah çizgisine erişmiş olacaktı.
.....
Ömer Öztürkmen, Türkiye gazetesinin en kıdemli yazarlarından, tam anlamıyla Türk milliyetçisi, değerli fikir adamı ve politikacı idi. Dostumdu. Ailesine ve gazetemiz mensuplarına başsağlığı diliyorum...