Fransa Senatosu’nun aldığı karar, Fransa ile Avrupa Birliği’ni Büyük Fransız İhtilâli (1789) öncesine götürecek kadar vahimdir. Fransa, “karşı görüşe” ceza biçmektedir. Bu da demokrasinin reddi manasındadır. Karşı görüşü savunarak bugünkü Avrupa uygarlığını kurmuş bulunan bütün mütefekkirleri ayaklar altına almıştır.
Fransa ve Batı medeniyeti için bu acıklı tablo Sarkozy’nin eseridir. Tekrar seçilmesi küçük dengelere bağlı olan Sarkozy’nin böylesine uygarlık dışı girişimini, Fransa’daki Ermeni diasporasının oyları için göze aldığı söyleniyor.
Ermeni asıllı Fransızlar 500.000 nüfus olup bunların 300.000 kadarı oy verecek yaştadır. Bu 300.000 oy, geçtiğimiz seçimlerde, ağırlıklı şekilde sosyalist, yani Sarkozy’ye karşı partilere verildi. Önümüzdeki seçimlerde Sarkozy’ye verilmesi şüphelidir. Kuvvetli ihtimale göre gene sosyalist partilere gidecektir.
Partisinin senatörleri elbette Sarkozy’ye destek sağlamak için bu Orta Çağ kararına oy verdiler. Ama asıl maksat Türkiye’yi Avrupa’dan tasfiye etmektir. Zira Amerika’yı da yanına alan Türkiye, Asya ve Afrika’da oluşan tabloya müdahalenin çok tabii olduğunu ileri sürmektedir. Coğrafyamızda söz sahibi bulunduğumuzu sürekli vurgulamaktadır. Artık Fransa’nın ve Avrupa’nın tekelini kırmıştır. Türkiye’nin evrensel ekonomi krizinden sapasağlam çıkmasının verdiği hayret de başları döndürmüştür.
Aynı Ermeni saçmalığı daha önce, fikir hürriyetinin dünya merkezi sayılan İsviçre’de gerçekleşti. İsviçre pis örneği olmasa, Sarkozy böyle bir senaryoyu yürürlüğe koymaya cesaret edemezdi. İsviçre’yi durup dururken böylesine bir işe bulaştıranların, bu ülkeye trilyonlarca dolar gizli mevduat yatıran zengin devletler olduğu açıktır. Yoksa bu ne Ermeni sevgisidir? Türkiye aleyhtarlığıdır?
Türkiye’yi Tayyip Erdoğan öncesi, içine kapanık bir ülke hâline döndürmek, Avrupa’ya ortak etmemek, projesinin ardındaki güçler, münakaşaya açıktır. Yoksa 300.000 kıytırık oy için, Avrupa medeniyetinin temellerini dinamitlemeye cesaret edilemezdi.