Devletler, zengin ve fakir olarak ikiye ayrılır. Halkının beslenme, barınma ve giyinme konularında duyulan ihtiyacı yerel kaynaklarından sağlayabilen yöneticiler başarılıdır, ülkesi de zengin ülkedir. Bu ihtiyaçlarını ülkenin yerel kaynaklarından karşılayamayan yöneticiler başarısızdır ve ülkesi de yoksul-fakir ülke sınıfındadır. Ayrı bir ifade ile, ülkelerin fakir-zengin olmaları elbetteki makus talihleri değildir. Bunun yanında, yöneticilerin de halkının fakirliği ve ülkenin geri kalmışlığına rağmen kendinin ve yakın çevresinin-balam takımının arzu ve isteklerini yerine getirmede layüsel-sınırsız yetkiye sahip olmadıklarını bilmemeleri, en hafif tanımıyla aymazlık olur.
Ülkedeki görünen-yaşanan-hayatımızın bir parçası durumundaki bütün gerçekleri unutturacak şekilde ve hatta sizinle ilgili verilen istatistiki rakamlara bakıp “demek ki ben bu varlığın farkında değilim” dedirtecek şekilde çarpıtılmış yorumlarla illüzyonist bir propagandanın-dezenformasyonun etkisiyle kendinden geçirtilmiş bir toplum hazırlamak ya da halkı bu istikamete yönlendirmek kolay olmasa da bunu başaran yöneticilerin kabiliyetini küçümsememek gerekebilir!!! Zira, kişisel olarak hitap ettiğim kişiye faydalı olacak, belki de hayatını değiştirecek hususlarda dahi ikna edemediğim halde maharetli yöneticinin aynı kişiyi, binlercesini hatta milyonlarcasını bir poşet gıda paketi, bir çuval kömür, bir çuval un, bir çuval şeker vb ile kendisine adeta çivilercesine yıllarca bağlaması küçük maharet mi?
Ancak bu illüzyonist hayal, gözümüzü açıncaya kadar sürmektedir. Becerikli yöneticiler tarafından gözleri yeniden kapatıp yeni bir seans uygulaması için geliştirilmiş yöntemler-programlar yapılmış olabilir. Bu seanslarda kullanılan en etkili yöntem, eski zamanlarda yakın komşular arasındaki paylaşım kültürü yerine şimdilerde ikame edilen kalandorların fakirlere tenezzülen bahşettiği “sadaka kültürü”nün kurumsallaştırılmasıdır.
Yöntemin yaygın uygulama dönemleri genel ve yerel seçimlerdir. Uygulama dozları da kişiye göre değişmekle beraber, kişinin acil gereksinim duyduğu yardım türü ve belirlenen “ikna” edici dozdur. Dozun ayarlanamadığı durumlarda evinde elektriği olmayan ailelere kar altında buzdolabı dağıtılması ya da evinde suyu olmayan ailelere çamaşır makinesi dağıtılması şeklinde yanlışlıkların yapılabildiğini ekranlardan izledik. Uygulama süresi, muhtaç hale getirilen vatandaşın yaşadığı ortam, kültür düzeyi, ihtiyaç konusu, muhtacın yardımı dağıtan kaynağa ulaşma becerisi vb gibi çok faktörlü bir süreçtir.
Uygulanmakta olan yardım dağıtım tarzı, yukarıda verilen özet tarzında ise de, bu tarzı insan onuruna uygun bulmayan, yapılan yardımla ayağa kalkması ve bu halin sürdürülebilir şekle sokularak muhtaçlıktan kurtulması ve ileride de muhtaç bir kişinin elinden tutacak güce kavuşması yönünde “bir asil adım” atan yöneticiler de mevcuttur. Tarsus Belediye Başkanı Burhanettin Kocamaz, yardıma muhtaç insanların elinden tutup kaldırmaya yönelik olarak, yöre ekolojisine uygun, ekonomik değeri ve dekara geliri yüksek tıbbi-aromatik bitkilerin yetiştiriciliği konusunda bir adım atmış olup 20 dekarlık alanda örnek bir çalışma başlatmış bulunmaktadır. Bu adımla, üretim için gerekli olan materyaller temin edilerek üretimin yapılması sağlanacaktır. Şahsımın denetiminde üretilecek ürüne uygulanacak katma değer yükseltici pratiklerle, nihai ürün hazırlatıp piyasaya sunulmasında yol göstererek, elinden tuttuğu insanların ekonomik yönden ayağa kalkmasına destek verilmesi planlanmıştır.
Bu çalışma heyecanının, benzer kurumların sorumluluk bilinci yüksek yöneticileri arasında hızla yayılacağı muhakkaktır. Zira, bu hayırlı başlangıç, yardım alırken iç dünyasında fırtınalar kopan Anadolu’mun asil ve onurlu insanlarını el açmaktan kurtaracak bir asil adımdır. Bu yolda, birlikte yürüme arzusu gösterecek isimsiz kahramanların sayısı tahmin edilenden çok daha fazladır. Ülkenin her tarafından yapılacak katılımla bu asil hareketi kervan-katar haline getirmek sizin elinizdedir.
Var mısınız? Var olanlar ya da var olmak isteyenler bir adım öne çıksınlar lütfen.