Genel seçimlerin 12 Haziran Pazar günü yapılması Yüce Meclis’in kararına sunulmak üzere. Herhalde yalnız iktidar partisi değil, 3 muhalefet partisi de evet oyu verecek, zira erken seçim, derhal seçim istiyorlardı. 4 ay kaldı.
Genel seçimler sonucunda esaslı bir değişiklik beklenmiyor. Adalet ve Kalkınma Partisi devam edecek. CHP ve MHP muhalefeti oluşturacak. Kürtçü milletvekilleri ise bağımsız seçilmeye çalışacak. 4 ay içinde dünya değişmediği, büyük sürprizler olmadığı takdirde, -ki böyle bir beklenti yoktur -24. Türkiye Büyük Millet Meclisi bu suretle başlayacak.
AK Parti grubunun yarısının yenileneceği ve üyeliğin 3 dönemle sınırlanacağı yazıldı ise de, bugünden bir şey söylenemez. Milletvekilliği için 3 partide de tehâcüm (üşüşme) olacak. Her ülkede milletvekilliği çok istenir. Batı demokrasilerinde yenilemenin 4’te 1’i geçmediği görülür. Zira 4 yıllık bir dönemde yeni milletvekili, nasıl bir görevde bulunduğunu ancak öğrenebiliyor (istisnalar kuralı bozmaz). İşi, tecrübeli ve tekrar tekrar seçilip çok şeye vâkıf olmuş parlamenterler yürütüyor.
Ama partilerimiz yenidir. Parti yönetiminin, yeni simalar getirmek temayülü olabilir. Askerî müdahaleler, gelenekli siyasî partilerin, kesiksiz meclislerin ortaya çıkmasını engelledi. Onun içindir ki, çok gerekli reformlar geç yapıldı, bir kısmı yapılmayı bekliyor.
Meselâ 550 milletvekiline ihtiyaç yoktur. 400 milletvekili + 100 senatör, mükemmel bir parlamentodur (Türkiye milletvekilliği gibi sapmalara lüzum görülmez). Milletvekili statüsü ve dokunulmazlık sınırları da saptanmış değil. Bu hususlar çözümlenirse, yerli yersiz şâibe iddiaları ortadan kalkar veya asgarîye iner.
Adalet ve Kalkınma Partisi, bir anayasa yapacaktır. Aldığı oy nisbetinde değişikliğe gidecektir. Onun için seçimi, mümkün olabilenden yüksek oy oranı ile kazanmaya çalışıyor. Anayasa, Sol muhalefet partisi de benimsediği (veya az mızıkçılık ettiği) takdirde, millî mutâbakat hâline gelir, iktidarın başı ağrımaz. Çok hızlı gelişen, büyüyen, evrensel arenaya çıkabilmiş bir Türkiye’deyiz. Üstelik böyle bir devlet, sürekli değişen bir dünyaya uyum sağlamak zorundadır. Hedef, sınırlarımız içinde Büyük Türkiye’ye ve muâsır (çağdaş) medeniyet seviyesine ulaşmaktır. Hatasız dış politikaya çok özen gösterilmesi ve millî kültürün çok geliştirilmesi, başlıca iki şarttır.