SEÇİMLERDE benim açımdan en önemli bölge Güneydoğu’dur. Diğer yerlerde kim kazanmış, kim kaybetmiş çok önemsemem.
Çünkü Kürt meselesinin çözümünün olmazsa olmaz zemini, bölgedeki temsilin çeşitli olmasıdır. BDP’nin bölgede ‘tek parti’ haline gelmesi çözümü fevkalade zorlaştırır.
Bugün bölgede iki parti var; AKP ve BDP...
BDP, bir yandan etnik kutuplaşmayı kışkırtarak, öbür yandan aday yelpazesini genişleterek bu seçimlerde eskisinden daha büyük bir tabana oturacak gibi gözüküyor.
AK Parti’nin listelerini ise başarılı saymak mümkün değil.
Sadece iki lokomotif gözüküyor: Bölgeye büyük hizmetler götüren Tarım Bakanı Mehdi Eker ile ‘girişimci orta sınıf’tan Galip Ensarioğlu...
Geniş tabanı olan çok sayıda aday gösterilmeliydi. Halbuki, bakıyorsunuz bir ildeki adaylar tespit edilirken ilçelerin temsili unutulmuş! Başka bir ilde sürükleyici isimler liste dışı bırakılmış... Haşim Haşimi gibi tabanı olan isimler listeye alınmamış...
Faruk Çelik niye Urfa’ya verilmiş? Bakanlık görevi bakımından Balkan göçmenlerinin yoğun bulunduğu Bursa, İstanbul gibi büyük şehirler veya Karadeniz illeri daha uygun olmaz mıydı? Urfa’nın tüm adaylarının Urfalı olması gerekmez miydi?

Merkezden aday planlaması!
Tıpkı “merkezi planlama”nın kusurları gibi, adayları katı bir şekilde merkezden belirlemek de böyle ‘çevre’nin gerçeklerine uymayan kararlara yol açıyor.
Bu işleri çok iyi bilen Devlet Bakanı Prof. Ömer Dinçer keşke “idari ademi merkeziyet reformu” hazırladığı gibi bir de “parti içi demokrasinin verimliliği” ve “merkeziyetçiliğin kusurları” konusunda bir rapor hazırlasaydı!
Parti içi demokrasi kıtlığı bütün partilerimizde ciddi bir sorundur.
Sağlıklı demokrasi için ikisi de şart olan “parti disiplini” ve “parti içi demokrasi” kavramlarının oturmamış olması ve birbirine karıştırılması siyasi kültürümüzdeki önemli zaaflardan biridir.

CHP’nin dili ne olacak?
CHP’de hem değişim yapmak hem denge kurmak istendiği anlaşılıyor.
İstanbul Birinci Bölge’den Nur Serter aday; katı laiklik görüşüyle, sıkı türban karşıtlığıyla eski CHP’nin sembol isimlerinden biri...
Ama İstanbul 3. Bölge’de CHP listesinde ilahiyatçı-sosyolog Muhammet Çakmak’ı görüyoruz. Türban yasağına kökten karşı olduğu gibi tarikatların serbest olmasını akademik gerekçelerle savunan bir isim.
CHP seçimlerde Serter’in mi, Çakmak’ın mı dilini kullanacak?
Yahut Nur Serter’den farksız Süheyl Batum’un dili mi, geniş kitlelere açılımı savunan Gürsel
Tekin’in dilini mi?
Biraz o, biraz bu olursa “Yeni CHP” ne dediği anlaşılamayan bir parti haline gelir.
CHP kabuğunu kırıp geniş kitlelere açılacaksa, eski söylemi bırakıp daha özgürlükçü ve geniş kitlelerce benimsenecek bir dil kullanmak zorundadır.

Kapsayıcı dil
Alevi vatandaşların daha çok CHP’ye yakın olması ve CHP’de Alevi adayların daha çok olması gayet tabiidir.
Fakat dikkat ettiniz mi, Alevi Bektaşi Federasyonu Genel Başkanı Ali Balkız adaylığını koyduğu halde CHP yönetimince listeye alınmadı!
Neden? Ben bunun sebebinin Balkız’ın keskin dili olduğunu düşünüyorum.
Netice: Hele de anayasa yapmak için uzlaşmak zorunda olan Türkiye’de bütün partiler kapsayıcı bir dil kullanmaya özen göstermelidir.