Yurdumuzda çok yağışlı, fakat letafetli geçen nisan baharının sona eren bu haftası, aynı coğrafyada yaşadığımız birçok ülke için kargaşa ve karmaşa meşheri idi.
Libya’da Kaddafi, hele doğu komşusu Mısır’da Mübârek’in başına gelenleri görünce, direnmeye devam ediyor, vuruyor, kırıyor, öldürüyor, bombalıyor. Sarkozy bile ben haklı idim demeye başladı. Bu arada ihtilâlciler, Fransa ile İtalya’ya Libya petrolü için vaatlerde bulunuyorlar. Bakalım Amerika ne diyecek. Doğrusu Washington’ın da işi zor! Libya’nın batı komşusu Tunus’ta belirsizlik berdevam... Fas, kralını dinledi. Cezayir kapalı kutu. Mısır’ın hâli malûm. Eylül seçimlerini bekliyor. Mısır-İsrail ilişkileri ABD dengesinde devam ediyor.
Kaddafi’yi mülteci olarak alacak tek Arap, Müslüman, Afrika, Batı devleti çıkmadı. Türkiye gibi birçok devlette Libya’nın Irak’laşacağı (bölüneceği) endişesi doğdu. Türkiye’nin NATO için Libya planına ümit bağlandı.
Suriye’ye gelince, o kadar uzun bir sıkıyönetim dönemi yaşadı ki, bu totaliter yönetim altında her türlü sorun oluştu, örtülmeye çalışıldıkça müzminleşti. Suriye’nin parçalanma ihtimali de Türkiye dahil pek çok devleti rahatsız ediyor. Başkan Esad’ın kesiksiz 48 yılla tarihin en uzun sıkıyönetimini sona erdirmesi, dünya mahfillerinde oyalama, geciktirme taktiği şeklinde algılandı. Ardından hemen normal ülkelerde bulunmayan bir güvenlik yasası yayınlanarak hükümlerinin icraya geçirilmesi, rejimin nerelere doğru yol aldığının işareti sayıldı.
Totaliter ve otoriter devletlerde, akıl ve zekâ gittikçe zayıflar, zaten hor görülür, ukalâlık ve kurnazlık egemen olur. İyiye doğru yol almak, zordur zira ideoloji engellerine takılır. Zaten çok kan dökülerek iktidara gelindiği için saflar belirlenir, kinler bilenmiştir. Suriye gibi güzel ve cazip bir ülke işte böylesine bir ortam içinde.
Çare, Başkan Esad’ın muhalif partilere seçim propagandası izni vermesi, her türlü kontrole açık bir seçim yaptırmasıdır. İhtilâle dönüşecek olgunluğa erişen eylemler dondurulabilir, o da belki... Bu projeyi Türkiye destekler. Muhalefetin bulunduğu rejimler demokrasidir. İktidar istisnasız her türlü rejimde vardır. Bu coğrafya ortamında Türkiye sözde bağımsız 7 adayın reddedilmesi senaryosuna daldı.