Libya’nın bombardımana uğraması halkımızı çok üzmüştü. Aynı felâketin Haleb’in, Şâm’ın başına gelmesi bizi candan yaralar. Bağdad’daki yıkımın tekrarlanmaması için Türkiye, elinden geleni yapar. Savaşın insanlık dışına çıktığına tekrar şahid olmak istemeyiz.
Saddâm’ın maaâile diktatörlüğünü sürdürmek çabası, Hazret-i Alî ve İmâm-ı Âzam Efendilerimiz’in türbelerini esirgeyemedi. Aynı şeyler Suriye’de asla tekrar edilmemelidir. Suriye’de cunta, Kaddâfî misali, milletine haklarını geri verecek yerde, iktidarını sürdürmek için direnecektir. Ülkenin zarar görmesini kaale bile almayacaktır.
1. ve 2. Irak savaşlarındaki askerî ve politik büyük hatalarımızı asla tekrarlamamamız gerekir. Askerimiz hazır olmalıdır. Suriye’de her Cuma 500 kişi öldürüp binlercesini Ortaçağ işkencelerine alan bir cunta var. Bu cuntadan açılım bekleyen devletlerle mutlaka vuruşacaktır. Baas Arap milliyetçiliğidir ama bir mezhebin cunta milliyetçiliği şeklinde faşist uygulama kabûl edilemez. Sünnî halka bunca zulüm, bir mezhep savaşı doğurabilir. Başbakan Erdoğan’ın bu tehlikeyi dile getirdiği epey oldu.
Başkan Obama, Esad’a “ya asıp kesmeye son vererek diğer Arap devletleri gibi çağdaşlaşmayı kabûl et, ya çekil git” meâlinde ültimatom verdi. Avrupa Birliği, Rusya ve BM, bu ültimatomu destekledi. Türkiye zaten en önce ve doğrusu en nâzikâne ve samimi üslûpla bu ihtarı yapmıştı. Ama dinleyen kim?
Önümüzdeki günlerde, yaptırımın safhalarını göreceğiz. Esad’ın Obama’ya cevabı olumsuz oldu. Ama İran dışında destek bulması mümkün değildir. İran’da çok tecrübeli geleneksel bir dış politika oluşumu mevcuttur. Oynaktır. Sürprizlidir. Sert dönüşlerle şaşırtıcı olabilir. 12. İmâm’ı bekler ama, Suriye’yi yüz üstü bırakması da mümkündür. Zira hiç bir devlet Suriye cuntasına “asıp kesmeye devam et, bu senin işindir!” diyemez.
Türkiye, hür Suriye’nin gerçekleşmesi ve Baasçı rejimin Türk düşmanlığının izlerinin silinmesi konularında, birinci derecede sorumludur. Bu sorumluluğu şüphesiz yerine getireceğiz. Irak’ta yaptığımızı tekrarlamayacağız.