40 yaşındaydı. Sürekli tehdit ediliyordu.
Ölümün gölgesinin peşinden hiç ayrılmadığını biliyordu.
O nedenle eşini sık sık uyarıyordu: "Bir gün ortadan kaybolursam hemen Human Rights Watch (İnsan Hakları İzleme Örgütü) Pakistan Temsilcisi Ali Dayan Hasan'ı ara..."
29 Mayıs Pazar günü İslamabad'ın en güvenli mahallesinde yer alan evinden arabasıyla ayrıldı. Saat 17.30 sıralarında. Saat 17.42'de cep telefonu sustu.
Eşi, uyarılarını hatırlayıp, derhal Ali Hasan Dayan'ı aradı. Dayan da yetkililere ulaşıp alarm verdi. Faydasız...
İki gün sonra İslamabad'ın 150 kilometre kadar güneydoğusundaki Saray Alamgir'de bir kanalda cesedi bulundu.
Kaburgaları kırılmıştı. Akciğerleri ve karaciğeri parçalanmıştı. Yüzü-gözü mosmordu.
Belli ki, işkence altında ölmüştü...
O, Seyid Salim Şehzad'dı. Pakistanlı meslektaşımız. Hong-Kong'tan yayın yapan etkin internet gazetesi "Asia Times Online"ın yazarı ve İtalyan "Adnkronos International" ajansının muhabiriydi.
Şehzad'ın işkenceyle öldürülecek kadar mimlenmesinin nedeni, "Çok şey bilmesi"ydi.
Pakistan silahlı kuvvetleri komuta kademesinin "Cihatçı" örgütlerle ilişkileri...
Pakistan'ın haberalma servislerinin (ISI) El Kaide ve Taliban örgütleriyle işbirliği...
Bu netameli konularda "Çok şey biliyordu".
Özellikle ISI el altından sık sık uyarıtehdit- gözdağı gönderiyordu: "Yazılarınla Pakistan'ın yüksek çıkarlarına zarar veriyorsun; dikkat et!"
Kaçırılmasından iki gün önce "Asia Times Online"da Karaçi'deki deniz kuvvetleri üssüne saldırının perde arkasını açıklayan bir yazısı yayınlandı.
22 Mayıs'ta 17 saat süren ve 10 askerin ölümüne neden olan saldırıyı El Kaide üstlendi. Örgüt açıklamasında "Usame Bin Ladin'in intikamını almak için üsse bu saldırıyı yaptık" denildi.
Oysa gerçek farklıydı. Deniz kuvvetlerinde El Kaide bağlantılı bir grup subayın tutuklanmasına misilleme olarak bu saldırı düzenlenmişti. Şehzad, "Asia Times Online"da "Al-Qaida had warned of Pakistan strike" (El Kaide, Pakistan'ı vuracağı uyarısı yapmıştı) başlıklı yazısında işte bu gerçeği açıklamıştı.
O, son yazısı oldu.
Şehzad şimdi toprak altında. Son 10 yılda öldürülen 70 meslektaşıyla birlikte...
Anısı önünde saygıyla eğiliyorum.
Ne yaparsınız; mesleğimizin riskleri bunlar. Çünkü dünyanın en tehlikeli mesleğini icra ediyoruz.
Sağlıklı ve mutlu bir hafta dileğimle...