Olmasaydı üzülürdük...
Kimseler kusura bakmasın, AK Parti’nin ilk iki döneminde maalesef boşa kürek çekildi.
Gün sayıldı, kişisel hesaplar yapıldı...
5237 sayılı Ceza Kanunu bir yenilik, ama o yenilik, arşivlerde işi bitmiş dosyaları yeniden ele aldırınca hakimin işi ikiye katlandı. Kürsüyü açmadı tıkadı...
Daha da sayayım mı?
Yargıtay ve Danıştay’daki iş birikimine seyirci kalındı.
Sadullah Ergin dönemi öyle mi?..
HSYK, Anayasa Mahkemesi, Danıştay, Yargıtay gibi kurumlarda yapılan devrim niteliğindeki yenilikler onun eseri, tabii ki işin içerisinde bürokrat olarak Ahmet Kahraman ile ekibi var.
Problem çıkarmayı marifet sayan muhalefet ile merdiven altlarına sıkışarak Ergenekonvari brifing almayı onurlarına yedirenlerin bağırıp çağırdığına bakmayın, onların yaygarası, ellerindeki 28 Şubat pastasını kaçırmalarından kaynaklanıyor. “Eyvah kaçırdık” diyorlar...
Umarım altlarına kaçırmamışlardır...
Yaşadık ve de gördük, akşamdan CHP örgütünde hazırlanan “kıyamet kararnameleri” ertesi sabah yollara düşüyordu... Kraliyet ailesi gibi HSYK’nın dört üyesi ne derse o...
İnançlı hakim ve savcılar eski HSYK’nın uygulamalarından az mı çekti!
Ötekileşmişler, pasif görevler onlara, aktif görevler diğerlerine...
Olur ya, elekten kaçanları tespit babında her yıl önümüze Takip Formları konuyordu.
Yaz bakalım, hangi okullardan mezun oldun, hangi dershanelere gittin?
Ve de aile efradın, kıllık kıyafet!.. Onlar da hangi okuldan mezun, hangi dershanede okudu?
İnançlı hakim ve savcıları fişlemek rutin bir görev sayılıyordu; vatanseverlik, çağdaşlık, laiklik... Bazı müfettişler içki içmeyenlerle namaz kılanların sicillerine “mütedeyyin” diye yazınca yukarıdaki erbabı anlar, bekle ki birinci sınıfa ayrılasın...
Veya içki içmeyene “temsil kabiliyeti yoktur” fişlemesi...
Şimdi de o çevreler utanmadan konuşuyor. Eski HSYK’nın arşivi açılsa da bu halk yıllardır yargıyı babalarının çiftliği gibi kimlerin kullandığını görse.
Umarım o da bir gün olur...
Benim dört gözle beklentim, öncelikle duruşma salonları...
Kılıçdaroğlu, Ergenekon duruşmalarını keşke açıktan(ekrandan) seyredebilsek diyor ya, bence haklı, tüm duruşmalar aleni olarak halk tarafından neden izlenmesin?
Anayasa “duruşmalar alenidir” demiyor mu? İşte o alenilik sağlansa, çürüklerle sağlamlar kendiliğinden ortaya çıkacağından kimin ne yaptığı görülür...
Şimdi ise kapalı kutu, beceremediğinden gece yarılarına kadar duruşma yapan hakim de bu meslekte tutunabiliyor... Veya hafta sonu nataşalarla bir olmak için Hatay’a kadar gidenler...
Şu andaki aday eğitim usulü ile nitelikli hakim yetişmez... Hakim adayı kürsüye oturup ara sıra duruşmaları yönetecek, keşifleri refakatte yapacak, kararları yine refakatte yazacak.
Sonuçta zapta o da imza atacak... Katip atıyor da o niye atmasın?
Akabinde alacağı sicil; ahlaki yapısı, tutkuları, mesleki beceri ve bilgisi...
Madem başladık, diğerlerine de bir göz atalım.
Sağlık Bakanı Recep Akdağ, az mı başarılı...
Cumhuriyet kurulduğundan beri hastaneler baronların tekelinde bir nevi çiftlik gibi çalışıyordu. Bu kesime avanta vermeden hastaneye de yatamazdın, sıra da alamazdın...
Şimdi de hastaneler hasta bulamadığından kapatılıyor...
Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım ile Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun başarılarını görmezlikten mi gelelim? “Yolun sonu görünüyor” türküsüne Binali Yıldırım sayesinde “yolun sonu görünmüyor” mısrasını eklesek yeridir...
Dış politikalar tarihi birer devrim... Bugün vizeler, yarın da gümrük duvarları yıkılır inşallah...
Çıkar amaçlı suç örgütleri ile darbecilere indirilen silleleri unutmayalım...
Bir önceki Em. Genel Müdürü Oğuz Kağan Köksal harika çocuk.
Ama aynı övgüleri Milli Eğitim için yapamayız...
Veya Milli Savunma Bakanlığı...
Ve halen 28 Şubat’tan kalan kör kütük yasaklar...
Başbakan Yardımcılarına sıra gelince, Bülent Arınç ile Beşir Atalay’ın bu görevlere getirilmesi isabetli. Her üçü de tabanda sevilen kişiler... Sayın Başbakan’ın birer parçası...
Babacan da öyle, Bekir Bozdağ da öyle...
Değerli devlet adamları, kırk yıla varan gönül dostları...
Kutluyorum, yeni görevlerinde başarılar diliyorum...